Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Veel kinderen leren op jonge leeftijd muziek spelen, maar later kan die interesse verflauwen. Jan Hillebrand (75) leerde op zijn zevende accordeon spelen en dat is nog steeds zijn grote hobby.
Een kleine accordeon in bruikleen
“Op mijn zevende jaar ben ik begonnen met accordeon les”, vertelt Jan. “In die tijd had je geen muziekscholen, maar wel winkels die muziekinstrumenten verkochten. Je kon dan een kleine accordeon in bruikleen krijgen en een paar maanden onder begeleiding oefenen. Je leerde dan ook noten lezen. Ik vond dat wel leuk, maar de theorie achter de noten leerde je niet. Dat weet je als jongen van zeven niet, maar later kwam ik daar achter toen ik met anderen muziek maakte. Dat vond ik toch wel erg jammer, een gemis. Toen ik verder ging met spelen, kreeg ik van mijn vader een grotere accordeon, een Scandalli, die was behoorlijk duur en kostte hem zijn hele vakantiegeld. Maar hij was er zo trots op dat ik accordeon kon spelen!”
Orkestje voor de betere leerlingen
“Zo’n grote accordeon was wel even wennen, niet zozeer het bespelen, maar wel het gewicht en het formaat. Hij was ook zwaarder en dat merkte ik goed als ik het instrument moest vervoeren als ik op de fiets naar de muziekschool ging. Met het bespelen op zich had ik geen problemen. In die tijd speelde je eigenlijk alleen amusementsmuziek. Tegenwoordig is er ook heel goede klassieke muziek voor accordeons. Bij de muziekschool was een orkestje voor de betere leerlingen en daar werd ik ook voor gevraagd. Dat orkestje gaf een keer per jaar een uitvoering.”
Met een accordeon heb je een heel orkest in je handen
“Als je accordeon speelt, heb je eigenlijk een heel orkest in je handen en je kunt het allemaal zelf doen. Maak je dan met anderen muziek, dan is dat extra leuk. Je wordt steeds beter en gaandeweg word je vaak gevraagd om te komen spelen op bruiloften en partijen.
Tot mijn zestiende heb ik les gehad, toen ging ik werken en begon uit te gaan en lag het spelen stil. Maar mijn accordeon had ik altijd binnen handbereik en af en toe speelde ik een half uurtje. Toen ik 26 was ben ik weer op feesten gaan spelen. Want op een gegeven moment ging ik het accordeonspelen toch missen en ging ik weer met anderen muziek maken. Dat was toch wel heel gezellig en dan ben je terug vertrokken.”
Steeds meer diskjockeys
“Op feesten werd de muziek geleidelijk aan overgenomen door DJ’s. Gezien de tijdstippen dat je na het spelen thuiskwam en de eeuwig repeterende nummers die je speelde, kwam dat eigenlijk wel prima uit. Het verdiende zonder meer goed, maar het werd steeds geestdodender en saaier. Ondanks dat bleef ik het spelen leuk vinden.”
Café ‘De Tijl’
“In 1981 kwam ik in Essen wonen en werd lid van ‘Hoger Streven’. Dat beviel goed, we maakten serieuze muziek en werden een keer Europees kampioen met de ‘Sabeldans’. Ook traden we elke twee of drie jaar op in het buitenland. Op een gegeven moment ben ik een café begonnen, ‘De Tijl’, tegenover het station. Op de hoek van de Handels- en Stationsstraat. Helaas lieten het werk en het repeteren op zondagochtend zich niet combineren. Op dinsdagavond repeteerde ‘Harmonie Concordia’ in ‘De Linden’. Daar ben ik naar toe gegaan en ze bleken een klarinettist nodig te hebben. Ik heb dat een half jaar geoefend en ben toen mee gaan spelen.”
Klarinet spelen is gefragmenteerder
“Een klarinet bij een harmonie is als de viool van een gewoon orkest, je kan er niet genoeg van hebben. Zij bepalen de klankkleur van het orkest. Ik heb dat gedaan, omdat ik met muziek bezig wilde blijven en omdat ik er graag bij was. Het was ook een heel gezellige club.
Dat heb ik zo’n dertien jaar gedaan. Maar omdat je maar een deel van het muziekstuk speelt, is de klarinet nooit mijn grote liefde geworden. Met de accordeon speel je het stuk van de eerste tot en met de laatst noot. Klarinet spelen is meer gefragmenteerd, je kunt het daardoor niet echt oefenen en dat is niet zo prettig. Je haalt de moeilijke stukjes eruit en oefent die. ”
‘The Jacky Snacks All Stars’
“In die tijd heb ik hier in Essen nog in een orkestje gespeeld, ‘The Jacky Snacks All Stars’. De opvolger van dit orkestje bestaat nog: ‘Sticky Stuff’, met vrijwel dezelfde mensen als vroeger. Daar speelde ik accordeon en we hadden regelmatig optredens. Vanwege tijdgebrek kon ik dat na vier jaar niet meer combineren, maar ik speelde nog wel bij de harmonie. Na veertien jaar ben ik daarmee opgehouden. Door de vaak wisselende omstandigheden werd het steeds minder leuk en ben ik weggegaan. Ik heb ook toen mijn accordeon weer onder handbereik gehouden, maar van echt spelen kwam het niet meer.”
Terug bij ‘Hoger Streven‘
“Na mijn pensioen ben ik weer hij ‘Hoger Streven’ gaan spelen en kwam daar een aantal van dezelfde personen van veertig jaar geleden weer tegen. Ik speel daar nu alweer zo’n vier jaar en ik vind het nog steeds heel gezellig. Het leuke van muziek spelen is dat als je goed speelt, je in een andere omgeving bent. Je bent zo geconcentreerd en gefocust op je muziek, dat je als het ware in een andere wereld bent. Daarom had ik door de jaren heen altijd mijn accordeon onder handbereik. Juist door dat ‘in een andere wereld’ zijn, kun je je hoofd perfect leegmaken!”
NN
Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.
70
