Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Achiel Van Ginderen (85) werd aan de Steenovenstraat 41, Wildert, geboren. Hij was de oudste van tien kinderen en had vier broers en vijf zussen. Zijn vader was arbeider, tijdens de oorlog werkte hij bij boeren en zijn moeder zorgde voor het gezin.
School
“Ik ging naar de gemeentelijke jongensschool op de Wildert”, vertelt Achiel. “Mijn zussen naar de meisjesschool, die van de nonnen was. Na de lagere school heb ik nog een paar maanden verder geleerd en op mijn vijftiende ben ik als arbeider in Wildert gaan werken, want het geld was thuis erg welkom.”
Werken bij de post
“Op mijn zestiende ben ik in Antwerpen in de margarinefabriek gaan werken, daar ben ik zo’n acht jaar gebleven. Toen heb ik examen gedaan bij de post en ben daar, ook in Antwerpen, gaan werken. Daar had ik een vaste baan en verdiende beter. Tussendoor heb ik nog een jaar bij de post in Brussel gewerkt en ben toen terug naar Antwerpen gegaan. Ik werd overgeplaatst van sorteercentrum Antwerpen X (Antwerpen Centraal) naar Antwerpen 1, waar ik facteur was. Dat zat op het station en als ik uit de trein stapte, kon ik meteen beginnen. Als facteur kom je onder de mensen en ik zag veel gebeuren, het was altijd interessant.”
Bernardina Van Hassel
“Op mijn 21ste heb ik mijn vrouw, Bernardina Van Hassel, in Essen leren kennen, zelf kwam ze uit Achtmaal. Ze woonde zo’n 200 meter over de grens, maar deed alles in België en ging hier zelfs naar school. Een paar jaar later zijn we getrouwd en zijn aan de Stationsstraat gaan wonen. Na drie jaar zijn we naar de Steenovenstraat verhuisd, zo’n 75 meter bij mijn ouders vandaag. We mochten drie kinderen krijgen, twee jongens en een meisje: Ronny, Linda en Aldo.”
Biljarten
“We gingen wel op café naar De Vlaamse Leeuw. Vroeger heette dat Handel in Kolen en Graan, maar dat was voor mijn tijd. Ik biljartte en biljart erg graag en deed dat bij De Vlaamse Leeuw. Mijn vrouw gaf er niet zo om en ging niet vaak mee.
Bij ons in de straat was een kruidenierswinkel waar we alles konden kopen. Voor kleding enzo gingen we naar Essen of Nieuwmoer. We gingen eigenlijk nooit op vakantie, we waren het liefst thuis.”
Pensioen
“Op mijn 57ste ben ik met pensioen gegaan, mijn vrouw was toen 55. Ik had toen tijd om dingen in het huishouden te doen of mijn ouders te helpen, biljarten natuurlijk en in de tuin werken. Ik genoot van mijn pensioen, de vrijheid en niet meer zo vroeg op werk zijn in Antwerpen. Toen ik nog werkte stond voor 05:00 op en ging meteen naar het station, want de trein vertrok om 05:15 en dan was ik precies op tijd op het werk.”
Verhuizing naar Sint-Michaël
“Mijn vrouw verhuisde in februari 2021 naar Sint-Michaël en ik ging elke dag bij haar op bezoek. Op 8 december 2022 zei ze tegen me dat ze zich ziek voelde, haar hoofd zakte opzij en het was gedaan.
Op een gegeven moment was het beter dat ik ook naar Sint-Michaël zou verhuizen en ik woon hier sinds 7 januari van dit jaar. Ik kende hier al veel mensen en hoefde eigenlijk niet te wennen. Ik ben ook bij een biljartclub gegaan, het is hier heel goed en ik heb geen spijt van de verhuizing.”
Essen vroeger en nu
“Wildert was kleiner en je had er ook meer contact met de mensen dan in Essen. In Essen zit je overal dichtbij, eigenlijk kan je die twee niet met elkaar vergelijken. Essen is ook heel erg volgebouwd, wat het drukker maakt. Ook drukker treinverkeer, wat wel goed is.”
NN
28
