Begrip is een begrip op zich!

Vorige week heb ik geen column geschreven want ik had een gat in mijn geheugen. Een uit de hand gelopen feestje bracht geheugenverlies, een kater maar ook begrip voor mijn ex.
Jawel…
Ziehier mijn verklaring:
Nadat mijn halve trouwboek weer een nachtje op stap was geweest vond ik een string in onze wagen, de autostoel lag in de koffer en hij was zijn trouwring verloren.
Hij had zich echter voorgenomen om op tijd naar huis te gaan, maar de euforie na het voetbal had hem aan de toog genageld. De drank werd met regelmaat door anderen opgedrongen waardoor hij zich niets meer kon herinneren. Dat was zijn excuus.
“Die string is toch van u?” had hij geroepen toen ik het niemendalletje op tafel smeet.
“Van mij?” vroeg ik. Ik wist geeneens welk van de twee minuscule driehoekjes nu de voor of de achterkant moest bedekken. Het leken eerder twee aan elkaar genaaide rubberen ringen die je gebruikt om een pot confituur na sterilisatie mee af te sluiten dan een genitaliën verbergende slip. En gezien ‘Marie Jo’, niet in de confituurbranche zit (perziken en pruim in alle maten niet inbegrepen) kon ik dat vermoeden uitsluiten. Ik slikte zijn verhaal dus niet.
Maar sinds afgelopen weekend heeft hij recht op mijn excuses: dat gat in het geheugen bestaat echt!

Misschien vergaat het onze politici ook zo. Ze spuien allemaal goede voornemens, maar de euforie van de verkiezingen en de daaropvolgende kater zorgen waarschijnlijk voor een geheugenverlies waardoor hun meeste beloftes na het verkozen zijn verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Toch is kiezen verplicht. Het is zelfs uw burgerlijke plicht om onder andere mee te beslissen wie met uw geld mag gaan lopen. Zo niet: 700 van de 2100 mensen die weigerden om te kiezen werden binnen het jaar voor de rechtbank gesleept. 400,00 euro boete exclusief gerechtskosten doen je bij een volgende verkiezing wel naar het hokje hollen om een dot zwarte inkt te plaatsen in een virtueel hokje vol beloftes. Als de bizarre uitslagen van de Champions League zich doortrekken tot in de verkiezingsresultaten dan gaan we nog ogen trekken. Maar whatever: de staat is onze werknemer en wij zullen hun loon, gebruikte materialen en onkostenvergoeding betalen… Het maakt niet uit wie er op het stoeltje zit: ze zullen allemaal beknibbelen op je pensioen of forse bedragen bij facturen van je onmisbare nutsvoorzieningen tellen. Other political party: same fucking story.

En misschien kan het ijverig personeel van het parket ingezet worden bij de correctionele rechtbank gezien ze daar wat handen tekort komen? Dan kan een verkrachter iets eerder veroordeelt worden, want een geflipte geest zonder consequenties voor zijn daden voelt zich eerder gestimuleerd dan geremd.
Wat is er uiteindelijk belangrijker? Vierhonderd euro incasseren voor een niet geplaatste stem of een onbetaalbaar leven?

155