Beroep Life Coach - Heleen Andriessen - Essen

Trots op haar beroep. Heleen Andriessen vertelt!

6 februari 2021 Nieuws, Trots op mijn beroep

Na een vervelende periode je leven helemaal anders inrichten? Heleen Andriessen (28) deed het. Ze werkte in het onderwijs, ze is nu Life coach en organiseert online ‘Vrouwencirkels’. Dat laatste klinkt heel zweverig, maar is juist heel erg praktisch!

Onderwijs

“Ik heb altijd in het onderwijs gestaan, waar ik Frans en Engels gaf”, vertelt Heleen. “Een veel omvattend beroep, maar ik kreeg er geen voldoening meer van. Na een serieuze burn-out ben ik gaan sporten, wat me structuur en energie gaf na al die maanden. Ik heb er toen voor gekozen om 4/5 te gaan werken en ben coaching gaan volgen. Dat deed ik om uit te zoeken welke richting ik uit wilde. Toen de vraag kwam: ‘Hoe zie je jezelf over zes maanden?’, wist ik: met dit werk moet ik ophouden.”

Overgestapt naar volwassenenonderwijs

“De conclusie van het coaching traject was dat ik taalgericht, mensgericht, resultaatgericht en creatief verder moest gaan. Dus besloot ik over te stappen naar het volwassenenonderwijs. Ik kende iemand die dat al deed en heb daar een gesprek mee gehad om te weten te komen wat de job precies inhield. Ik heb gesolliciteerd bij Open School Antwerpen, een centrum voor basiseducatie. Daar heb ik drie jaar gewerkt, mijn jongste student was achttien, de oudste 65. Maar de afstand, in combinatie met de avondlessen en de volgende de dag ochtendlessen, werd te zwaar. Mijn energie liep er op leeg en de balans was weg. Ik herkende de signalen van mijn burn-out en besefte dat ik een andere kant uit moest gaan.”

“De balans was weg. Ik herkende de signalen van mijn burn-out en besefte dat ik een andere kant uit moest gaan…”

Op zoek naar een goede loopbaanbegeleider

“Toen kwam de lockdown die me, hoe erg ook, de rust gaf die ik nodig had. In die periode ben ik op zoek gegaan naar een goede loopbaanbegeleider. Een aantal heb ik er gebeld om te informeren naar hun werkwijze en om te horen of er een ‘klik’ was om een concreter beeld te krijgen. Degene die me het meest aansprak was heel direct en wist van aanpakken. In verband met de lockdown zijn we na die periode gestart, toen coaching sessies weer waren toegestaan, dat was in april. Buiten de gesprekken kreeg ik ook huiswerk mee, dat in het volgende gesprek behandeld werd.”

Je comfortzone verlaten

“Bij de laatste sessie moest ik nagaan wat mijn Ikigai was, mijn levensdoel. Daar kwam uit dat ik naar mensen wil luisteren en dat ik dat ook goed kan, dat ik mensen mentaal vooruit wil helpen en een rol spelen in het leven van mensen. Iets teweeg brengen, waardoor ze vooruit kunnen. Ze zei: ‘Ik zie u eigenlijk wel als coach.’ Dat was even een schok, want dat had ik niet verwacht, maar ben er wel over na gaan denken. Ze zei: ‘Ik zou dat in bijberoep doen, want dit moet je rustig opbouwen. Ik ben niet verder gegaan in het onderwijs en moest daar wel mijn comfortzone voor verlaten. Dat was best eng, want je verlaat het vertrouwde om een sprong in het diepe te maken.”

“Je verlaat het vertrouwde om een sprong in het diepe te maken.”

Zeer intensieve opleiding

“Door de corona was het moeilijk een baan te vinden, maar het is me wel gelukt. Ik heb een korte, maar zeer intensieve opleiding gevolgd om als Life coach te starten. Het was een heel goede opleiding, waar ik veel van heb geleerd, zoals een concrete opbouw van gesprekken, tools die je in kan zetten in de vorm van oefeningen, observeren, … Daarna ben ik begonnen dingen praktisch te regelen, met om te beginnen een naam, want die moet aanspreken en blijven hangen.”

Vrouwencirkel

“Het eerste waar ik mee wilde beginnen was een ‘vrouwencirkel’. Een vriendin van me is daarmee gestart en die zag dat ze dat niet alleen moest doen. Vrouwencirkels bestaan al heel lang, al van voor de jaartelling. Dan kwamen vrouwen die menstrueerden samen in een rode tent, om ze te ontlasten van de huishoudelijke taken. Er werd geloofd dat vrouwen in die periode zo dichter bij een god(in) stonden. Het was een plek die ze deelden met andere vrouwen, voor rust en connectie. In die periode spraken ze met elkaar over van alles en deelden hun zorgen en wat in hun omging. Veel later, toen dit allang niet meer werd gedaan, ontstonden er toch weer vrouwengroepen die terug samenkwamen. Bijvoorbeeld bij nieuwe of bij volle maan, maar ook op andere dagen. Dat is maar net hoe het wordt ingevuld.”

Vrouwenpraatgroep

“De vriendin die er mee was gestart zag het nut ervan in, omdat ze zelf in een vrouwenpraatgroep had gezeten. Ze wilde cirkels geven, maar besefte ook dat de vraag groter zou worden dan het aanbod. Het plan ontstond om onze krachten te bundelen, samen met haar, een familielid van haar en ik. Maar uit praktische overwegingen is dat niet doorgegaan. Ik heb zelf aan die cirkels meegedaan en zag de grote waarde er van in. Bij een vrouwencirkel mogen vrouwen zelf bepalen wat, hoeveel en of ze delen. Dat kan over heel dagelijkse dingen gaan, die heel uiteenlopend zijn. Ik plan er drie of vier per maand en die gaan via een digitaal platform. Het belangrijkste is vrouwen verbinden, hoe verschillend ze ook zijn. Er wordt geen advies gegeven, ze worden niet onderbroken en er komen geen oordelen aan te pas. We beginnen altijd met een meditatie en daarna reflecteren we daar naar, doorgaans door te schrijven tijdens die sessie om zo tot inzichten te komen.”

Niet zweverig, maar juist heel praktisch

“Via de digitale weg heb ik er aandacht aan besteed om er zo bekendheid aan te geven. Het is hier nog een onbekend fenomeen. Het klinkt heel zweverig, maar zoals ik er invulling aan geef is het juist heel praktisch. in de nabije toekomst wil ik me nog verder gaan specialiseren in HSP (Hoog Sensitief Persoon), stress en burn-out. Als ervaringsdeskundige weet ik er al heel veel van, maar wil me er als coach nog verder in verdiepen. Om te weten hoe ik mensen het beste kan begeleiden. In maart wil ik de opleiding wandelcoach doen, maar dat hangt af van de coronasituatie.”

Trots op mijn beroep

“Ik ben er trots op als ik mensen mentaal vooruit kan helpen en ze helpen in het proces van hun leven. Dat ze door dingen te bespreekbaar te maken en hun mentaal welzijn te bevorderen, ze voor zichzelf kiezen en zich geen zorgen maken over wat anderen over hen denken. Want dat beïnvloedt namelijk hoe ze over zichzelf denken.”