De loopbaan van Pieter Segers (34) was veelzijdig, maar zijn grote passie bleef overheersen. Tegenwoordig is het beroep, dat hij dagelijks met veel liefde doet: fietsenmaker!
Hoe het begon
“Met mijn ouders woonde ik vroeger in Achterbroek”, vertelt Pieter. “Tegenover ons woonde de weduwe van een fietsenmaker, die geen kinderen had. Op een keer kreeg mijn moeder een auto-ongeluk en heeft heel lang in het ziekenhuis gelegen. De overbuurvrouw kwam toen bij ons het huishouden doen en omdat ze geen kinderen had, werd ze een soort grootmoeder voor ons. Ze heeft veel over haar man verteld en later ook nog. Ze sprak sowieso veel over haar overleden man. Als ik terugdenk, denk ik dat dat een soort trigger was.”
Steeds meer ervaring
“Toen ik een jaar of acht was, heb ik mijn fiets waar ik te groot voor was geworden, uit elkaar gehaald. Terug in elkaar zetten lukte me niet meer. Ik wilde kijken hoe het allemaal in elkaar zat en marcheerde. Als er iets met mijn fiets was, ging ik naar fietsenmaker Theeuw in Nieuwmoer. Naarmate ik vaardiger werd, haalde ik daar mijn onderdelen en deed het zelf. Het bedrijf van mijn vader ‘Bouwshop R.S.’ verhuisde naar het Spijker in Essen. Daar hielp ik hem en sleutelde daar ook aan fietsen. Ik werd er steeds beter in, maar dacht er nog niet aan het als beroep te doen.”
Plaatbewerking in de scheepsbouwindustrie
“In het zevende jaar op het middelbaar van het Don Bosco-Mariaberginstituut in Essen, specialiseerde ik me in het werken met speciale, computer gestuurde werktuigmachines. Met dat diploma had ik de mogelijkheid om zelfstandige te worden. Ik ben eerst gaan werken bij het laatste stagebedrijf, daar deed ik plaatbewerking voor de scheepsbouwindustrie. Dat heb ik een half jaar gedaan, maar het seriewerk stond me tegen. Series van 3.000 stukken en na tien stukken kwam bij mij al de stoom uit mijn oren. Ik heb echt bewondering voor de mensen die dat wel kunnen!”
Les geven
“In die tijd ontmoette ik tijdens het joggen vaak een meneer, die met een hazewindhond wandelde. Hij was zelfstandige en deed onderhoud en revisie, vooral voor Electrabel. We maakten vaak een praatje en hij vroeg of ik bij hem kwam werken. Ik was daar de eerste werknemer. Na anderhalf jaar gekocht hij zijn bedrijf aan een grote firma. Dat was niks voor mij, ik wilde daar geen nummer worden. Vrijwel op hetzelfde moment belde de klastitularis op, die ik in het zevende jaar had gehad. Hij ging een half jaar in detachering en de school zocht met spoed iemand die het vakgebied beheerste en de school kende. Hij vroeg of ik het zag zitten om daar les te komen geven.”
Een week om me voor te bereiden
“Toen ik in het zevende zat, had ik toevallig een keer gezegd dat ik dat wel zag zitten en de leraar was het niet vergeten. Ook wist hij dat ik bij de chiro in Nieuwmoer zes jaar leiding had gegeven.
De eerste dag was heel spannend. Je vroegere leerkrachten waren nu ineens je collega’s. Ik had toen nog geen opleiding genoten op het gebied van les geven. Ik kreeg een bos sleutels, een stapel boeken en mijn klas werd me toegewezen. Succes! Ik had een week om me voor te bereiden en toen stond ik daar. Maar het ging allemaal goed.”
Avondschool voor fietsenmaker
“In de periode tussen het laatste bedrijf en lesgeven, ben ik aan de opleiding fietsenmaker begonnen. Een van mijn passies was oude fietsen. Ik was al heel lang op zoek naar een ‘omafiets’ en ik wilde ook zo’n ouderwets postbode-rek op mijn fiets. Gewoon voor de nostalgie. Een leraar van de vroegere school stuurde me naar Jan Verbraak in de Oude Baan, want die had er eentje. Ik heb contact met Jan gehouden en hij adviseerde me de avondschool voor fietsenmaker te gaan volgen. Ik vond dat een goed idee en ben naar de opleiding in Turnhout gegaan. Bij de fietsenmaker waar mijn moeder altijd naar toe ging, hing al een half jaar een papier aan de deur: ‘Mecanicien gezocht’. Toen het halve jaar van lesgeven voorbij was, ben ik daar binnengestapt en ik kon meteen beginnen. Ondanks dat ik al heel wat ervaring had, heb ik daar heel veel geleerd.”
Fietsenmaker in bijberoep
“Door Jan Verbraak kwam ik daarna terecht bij Zagers in Brasschaat. Daar heb ik zevenenhalf jaar gewerkt, tot ik het gevoel kreeg: ik heb meer in mijn mars en dat kan ik hier niet benutten. Mijn oudste zoon was toen net geboren en ik wilde meer thuis zijn. Dus ging ik bij Augustijns keukens plaatsen. Daar had ik mijn vader in zijn bedrijf veel mee geholpen, dus de kennis en ervaring had ik. Maar ik was niet vaker thuis, integendeel, en de uren waren allesbehalve regelmatig. Na een half jaar ben ik bij Fietsen Oostvogels in Wuustwezel begonnen en tegelijkertijd als fietsenmaker in bijberoep.”
Bijberoep werd hoofdberoep
“Na drie maanden werd ik gebeld door K.T.A. in Brasschaat om daar een half jaar les te komen geven. Dat was halftijds en combineerde prachtig met mijn bijberoep. Na dat half jaar kon ik weer beginnen bij Don-Bosco Mariaberginstituut in Essen. Maar hoe graag ik dat ook wilde doen, en ik heb heel lang getwijfeld, ik kon het niet combineren met mijn bijberoep. Dus werd mijn bijberoep, hoofdberoep. Op zelfstandige basis werk ik ook nog in Kalmthout, bij Pro Bikes Buysen.”
Haal- en brengservice
“Sinds ruim een jaar verkoop ik ook nieuwe fietsen, onder andere van het merk ‘Oxford’ en ben de enige verdeler van dit zeer goede merk. Het zijn fietsen zonder teveel tierelantijnen. Gewoon, fietsen zoals een fiets moet zijn. Ondertussen is mijn klantenbestand enorm uitgebreid en ben ik een haal- en brengservice begonnen. Ik zit wat afgelegen en met de gedachte: hoe maak ik contact, heb ik deze service op poten gezet. Kleine reparaties doe ik gewoon aan huis. Anders pak ik de fiets mee, repareer die in mijn werkplaats en breng hem weer terug. Ik doe het graag en mijn klanten hoeven er zelfs de deur niet voor uit!”
Trots op mijn beroep
“Ik ben met iets van mezelf bezig en ik hoef niet de grootste te zijn. Ik houd van de technologie en wil een prima service bieden. Het contact met de mensen vind ik heel fijn en ik ben trots al ze tevreden zijn!”
Website: www.fietsenmakerpieter.be
Facebook: Facebook Pieter
NN