De bijzondere hobby van… Carine van Lith

We houden allemaal van lekker eten, wat is dan toffer dan iemand in je omgeving die koken als hobby heeft? Carine van Lith (57) is zo iemand, al waren haar plannen om te beginnen heel anders!

“Eigenlijk wilde ik het onderwijs in”, vertelt Carine, “handvaardigheidlessen geven op het middelbaar, lekker knutselen. Mijn vader was ook leraar, misschien dat mijn voorkeur daar vandaan kwam.”

Carine wilde aan haar vooropleiding beginnen, toen er een heel leuke baan in de horeca voorbij kwam. “Dat leek me ook erg tof, ik solliciteerde en werd aangenomen. Ik stond achter de toog van een sportcentrum, waar je kon bowlen en gourmetten. Ik hielp mee bij feestjes en het voorbereiden van maaltijden en kwam er zo achter dat ik het keukenwerk heel erg leuk vond. Na een poosje ging ik bij dat bedrijf ook zelfstandig gerechten bereiden, iets wat ik heel graag wilde.”

“Voeding heeft altijd mijn interesse gehad en bij dat bedrijf werd alles vers bereid. Thuis kookte ik toen ook al veel. In die tijd was pasta al heel werelds. Ik bereid graag Indonesische gerechten en vind het heerlijk om recepten uit te zoeken en alles te bereiden. De voorliefde voor het culinaire zat er al vroeg bij me in. Nu vind ik het jammer dat ik nooit een opleiding in die richting heb gevolgd. Ik heb er zeseneenhalf jaar met veel plezier gewerkt, toen leerde ik mijn man daar kennen. Maar onze baas was niet van onze relatie gediend, dus heb ik helaas iets anders moeten zoeken.”

Van kledingzaak tot husiartsenpraktijk

“Uit nood heb ik een tijdje bij een kledingzaak gewerkt. Ondertussen was ik getrouwd en toen de kinderen geboren werden, heb ik er bewust voor gekozen om thuis te blijven om voor de kinderen te zorgen. Na vijfeneenhalf jaar ben ik via een interim bij een sportcentrum/restaurant in de bediening en in de keuken gaan werken, dat heb ik twee jaar gedaan. Omdat dat ’s avonds was, was het goed te combineren met mijn gezin. Toen de kinderen naar school gingen, ben ik tijdens schooluren bij een huisartsenpraktijk gaan werken. Mijn hobby koken schoot er wel een beetje bij in, omdat je met kinderen meer standaard kookt. Op zondag lagen ze altijd vroeg in bed en kon ik me bezig houden met exclusieve maaltijden voor mijn man en mij. Zo kon ik me toch met mijn hobby bezighouden, al was het niet zo vaak als ik wilde.”

Superleuke baan bij een kunsthandel

“Na de huisartsenpraktijk heb ik zeseneenhalf jaar gewerkt bij een lijstenmakerij/kunsthandel, waar ik mijn andere vorm van creativiteit weer in kwijt kon. Dat sloot namelijk weer aan bij mijn oorspronkelijke hobby: handvaardigheid. Het was een superleuke baan en een bijzondere werkkring waar je van alles meemaakte. Jammer genoeg gingen de eigenaars iets anders doen en kwam ik terecht bij een horecagroothandel waar een klantenrestaurant werd gestart.”

Volledige vrijheid

“Heel mijn leven heb ik deeltijds gewerkt en deze baan is voltijds, daar heb ik wel even over na moeten denken. De baan leek erg leuk en sloot zo goed aan bij mijn grote hobby, dat ik het toch heb gedaan. Het restaurant heb ik zelf helemaal op poten gezet. Ik kreeg de volledige vrijheid en heb met materiaal uit de groothandel alles ingericht”

Van mijn hobby mijn beroep gemaakt

Culinaire creativiteit

“Ik doe nu ook veel inspiraties op op mijn werk en kan dat thuis bij mijn culinaire creativiteit goed gebruiken. Bij feestjes maak ik altijd tafels vol met lekkere hapjes en ook de speciale maaltijden op zondagavond ben ik blijven doen. De Indonesische keuken heeft nog steeds mijn voorkeur, vanwege de grote diversiteit aan smaken en je kunt zo ontzettend veel variëren. Het lekkerst vind ik babi pangang en rendang (pittig stoofvlees) met rijst en natuurlijk alles zelfgemaakt. Vegetarisch is ook lekker, maar kant-en-klare maaltijden komen er bij mij niet in.”

Met de feesten verzorg ik ook alle maaltijden

“Op donderdagavond is de groothandel langer open en kook ik altijd voor het hele personeel, zo’n dertig man. Dat heb ik ook met Kerst gedaan en natuurlijk verzorg ik met de Feesten thuis ook altijd alle maaltijden. Vroeger had ik grote moeite met biefstuk, dat lukte me gewoon niet. Nu draai ik daar mijn hand niet meer voor om, eigenlijk vind ik tegenwoordig niks meer moeilijk. Mijn wens is nog eens een workshop Indonesisch koken te volgen, het liefst bij een oudere vrouw die precies voordoet hoe ze al die gerechten bereidt.”

Het recept

“Salades, daar hou ik ook zoveel van. Voor een salade van geroosterde bietjes kun je me ’s nachts wakker maken! Die is zo lekker, dat ik het recept graag deel.”

Benodigdheden:
1 krop Romeinse sla
4 gekookte bietjes
1 frisse zure appel in partjes
1 handje gehakte walnoten
stukje blauwschimmel kaas naar keuze

Rooster de bietjes met wat peper en zout, olijfolie en een lepeltje balsamico azijn in de oven tot ze warm en beetgaar zijn. Laat ze tot lauw/warm afkoelen.
Maak ondertussen een dressing van:
3 eetlepels balsamico azijn
1 eetlepel olijfolie
1 eetlepel honing
1 theelepel mosterd
Wat peper en zout uit de molen en klop dit tot een mooie saus

Verdeel de sla over de borden en beleg met de bietjes die je in partjes hebt gesneden. Garneer met de parten appel, de stukjes walnoot en verkruimel als laatste de blauwe kaas over het geheel.
Giet er wat van de dressing over.

Heerlijk met een mooi notenbrood en wat roomboter

Eet smakelijk!!

LW

67