Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Papierknipkunst is een oude volkskunst. Het oudste gekende boekje hierover stamt uit 1686 en kwam uit Amsterdam, met als auteur: anonymus. Het werd geschreven in een tijd dat er veel illegalen in Nederland waren, waarvan er toch zeker eentje de liefde voor deze techniek wilde delen.
Kunst in zijn vele facetten is geen onbekende voor Colette Driessens (83). “Ik volgde acht jaar Hogere Kunstschool”, vertelt Colette, “zes jaar in Gent en twee in Antwerpen. Ik studeerde architectuur, sierkunst, schilderkunst en vrije grafiek. Ik zag niets in symmetrie, ik vond het doods, maar op mijn vijftigste stond ik er plots voor open.”
“Dit gebeurde eigenlijk toen ik het plafond van een kamer aan het witten was. Ik stond op een verhoging bij de schouw en zag de strakke witte vlakken ernaast en die symmetrie veranderde mijn leven. Ineens begon ik het te appreciëren.”
“Daarna zag ik een oud knipwerk en dacht: dat is gevouwen en toen geknipt. Want zo verkrijg je het symmetrische motief. Ik heb toen een paar prullekes geknipt en ben er drie keer mee opgehouden, vanwege de pijn in mijn handen en ben me gaan verdiepen in de herkomst. Er is meer van het knipwerk bewaard gebleven in Nederland dan in België, onder andere in Zeeland en in Friesland.”
“Maar toch bleef het me boeien en ik hield me er steeds langer mee bezig. Veel inspiratie haalde ik uit de bomen uit mijn omgeving. Knipwerk is er in wit of in het zwart. Vroeger had je geen gekleurd papier, dat kwam pas vanaf rond 1800.”
“Er was hier in Essen een keer een tentoonstelling van versierde eieren, daar heb ik er toen eentje gekocht. Vervolgens ben ik me gaan toeleggen op het maken van steeds kleinere knipwerkjes. Het duurde toch wel drie jaar voordat ik zo klein kon knippen, dat ik formaatjes kon maken om op eieren te plakken. Vanwege het formaat en de symmetrie is het moeilijk om de ontwerpen er recht op te bevestigen. Op dit moment heb ik helaas geen tijd voor knipwerk, ik mis het heel erg.”
“Op mijn 52ste werd ik benaderd om les te geven in deze technieken. Dit gebeurde na publicaties in kranten en ik heb vervolgens in Nederland, Vlaanderen en Wallonië lesgegeven. Omdat ik vroeger al les had gegeven in visuele ontwikkeling, was het lesgeven me niet vreemd en ik heb het twee jaar gedaan. Ik vond het leuk mijn kennis en kunde door te geven. Voor mijn creaties gebruik ik gewone naaischaren, die hoeven nooit geslepen te worden. Althans, dat is mijn ervaring.”
“Ik heb wel meegemaakt dat leerlingen na de lessen zeiden: ik heb in die paar dagen meer geleerd dan in vier jaar kunstschool. Ik heb veel talenten mogen meemaken, maar helaas nooit mogen horen dat iemand verder is gegaan in de papierknipkunst.”
Als u interesse hebt om al dit moois te bekijken, dan kunt u contact opnemen met Colette op telefoonnummer 03 667 5468 of langsgaan op Horendonk 350, waar zij een permanente expositie heeft. Vanwege het zeer gedetailleerde en fijne knipwerk is het aan te raden uw leesbril mee te nemen als u die heeft.
LW
Klik op de foto’s om een vergroting te zien en door te bladeren met de pijltoetsen of de muis. Druk ESC om af te sluiten.
Neem contact met ons op als u een foto wilt gebruiken of laten afdrukken.
17
