De bijzondere hobby van… Marina Samplonius-Tak

Iets zien en meteen denken: dat kan ik ook! Marina (73) ging naar een zijdemuseum en bij een demonstratie van zijdeschilderen wist ze: dat ga ik ook doen.

Dat kan ik ook!

“Er werd in1983 een zijdemuseum geopend, waar je van alles kon zien dat van zijde gemaakt was. Mijn zoon was toen 12 en samen zijn we daar naar toe gefietst. Je kreeg een hele uitleg over zijde en diezelfde mevrouw had een opleiding in Parijs gehad in zijdeschilderen. Na die opleiding is ze daar les in gaan geven en in het museum gaf ze een demonstratie. Ik zag haar bezig en dacht: dat kan ik ook.”

Mijn eerste sjaal

“Je kon je inschrijven om bij haar een dag les te volgen, maar dat was wel duur. Ik heb met mijn man overlegd en me toch opgegeven. Er bleek zoveel animo voor, dat ik op een wachtlijst kwam. Uiteindelijk was het mijn beurt en ik heb daar een sjaal gemaakt. Ik vond zijdeschilderen zo leuk, dat ik in de familie ben gaan rondvragen of ze er geïnteresseerd zouden zijn dat ik een sjaal voor ze zou maken. En dat wilden ze wel. Ik heb in het zijdemuseum 5 meter zijde gekocht, 6 verschillende kleuren zijdeverf, penseeltjes en gutta. Met de gutta maak je verhoogde lijnen op de zijde, waar de verf binnen moet blijven. Dat was toen nog niet in kleuren te koop, alleen kleurloos.”

Lessen en demonstraties

“Al met al was het een behoorlijke investering. Maar het liep goed en de belangstelling voor mijn handbeschilderde zijde werd steeds groter. Een zaak in Roosendaal breidde uit met hobby artikelen. Omdat zijde beschilderen steeds meer in trek raakte, vroegen ze of ik hier cursussen in wilde geven. In ruil kreeg ik korting en verkochten ze mijn producten, zoals kussentjes, schilderijen en sjaals. In die periode gaf ik ook demonstraties in de bib. Dat heb ik zo’n 7 à 8 jaar gedaan, vanwege mijn verhuis naar Essen ben ik er toen mee opgehouden.”

Oog voor detail en kleur

“Voor zijdeschilderen moet je goed kunnen tekenen, iets wat ik altijd redelijk goed heb gekund. Je moet ook oog voor details en gevoel voor kleuren hebben. Omdat niet iedereen goed kan tekenen, had ik malletjes gemaakt. Die konden ze op de zijde vastspelden en aflijnen met contourmiddel.”

Kleurrijke bloezen

“Ik heb altijd van veel kleur gehouden en na veel sjaal en kussentjes besloot ik kleurrijke bloezen te gaan maken. De eerste bloes die ik beschilderde was een witte. Ik beschilderde die met bloemenslingers en veel zachtgroene kleuren. Daar kwamen de bloemen heel mooi op uit. Die bloes heb ik gedragen tot die versleten was en van de bloemen heb ik toen kaarten gemaakt. Want kaarten met beschilderde zijde maakte ik ook en mijn cursisten deden dat ook graag.”

Tekenen op t-shirtjes

“Ik heb veel bloezen in felle kleuren gemaakt en ook wel wat voor vrienden en familie. De meeste mensen vonden ze wel mooi, maar waren er zelf te huiverig voor om te dragen omdat ze ze te opvallend vonden. Rond 1995 ben ik begonnen met katoen beschilderen. Dat was naar aanleiding van de geboorte van mijn eerste kleinzoon. Ik kwam toen op het idee om op t-shirtjes te gaan tekenen. Volwassen vonden dat ook wel erg leuk en vroegen of ik dat voor hun ook kon doen. In eigen kring ben ik daar verder in gegaan. Mijn kleinkinderen maakten later ook hun eigen t-shirts.”

Grote stukken beschilderen

“Geleidelijk aan ging ik steeds grotere stukken zijde beschilderen, zoals gordijnen en een dekbed met bijpassende gordijnen. Dat zijn enorme klussen waar je heel lang mee bezig bent. Dat heb ik dan ook nooit voor anderen gedaan.”

Wasvast maken van beschilderde zijde

“Het wasvast van beschilderde zijde maken is een behoorlijk procedé. De verf fixeer je namelijk met warmte. Bijvoorbeeld een bloes, die leg ik plat op patroonpapier. Dan vouw je dat dicht, rolt het op, daarna nog 3 lagen krantenpapier, dan stevig inpakpapier en uiteindelijk wikkel je het pakje in aluminiumfolie. Dat leg je in een snelkookpan op een rooster waarbij het water tot net onder dat rooster staat, zodat het pakje niet nat wordt. Dat water breng je aan de kook, je legt het pakje erin, je doet het deksel erop en verhit het voor een kwartier. Die hitte in die pan is ongeveer 200 graden. Als het een beetje is afgekoeld, pak je de bloes uit en spoelt die in lauwwarm water. In het laatste spoelwater doe je een behoorlijke scheut azijn om de kleurechtheid te bewaren. Doe je dit procedé niet, dan kun je de bloes nooit normaal wassen.”

“Het zijdeschilderen is heel ontspannend. Alle stress glijdt van je af en je hebt nog een mooi resultaat ook!”

LW

Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.

Klik op de foto’s om een vergroting te zien en door te bladeren met de pijltoetsen of de muis. Druk ESC om af te sluiten.

Op de foto’s berust het auteursrecht. Neem contact met ons op als u een foto wilt gebruiken of laten afdrukken.

15