De bijzondere hobby van… Simone Brenders

Bridge is een kaartspel dat al van voor 1886 bestaat en wordt door veel mensen gespeeld. Toch is het bij heel wat mensen een onbekend spel, maar niet voor Simone Brenders, voor wie het al jaren haar grote hobby is.

“Zo’n twintig jaar geleden kwam onze overbuurman bij ons”, herinnert Simone (74) zich. “Mijn man leefde toen nog en de buurman vroeg ons of we geïnteresseerd waren om te leren bridgen. Ik kende het spel alleen maar van horen.”

Bij bridge is het belangrijk dat partners elkaar begrijpen en vertrouwen. Veelal hebben bridgers vaste partners die vaak jaren samenspelen. Door middel van het spel met bieden en afspelen kunnen ze communiceren om zo tot het juiste contract te komen en op deze manier zoveel mogelijk slagen te maken. Communicatie mag enkel plaatsvinden via de kaarten. Gebaren, praten of andere middelen zijn niet toegestaan tijdens bridgen.
“De spelregels zijn niet simpel, dus je leert iedere keer een beetje. Je krijgt het eigenlijk nooit helemaal onder de knie en je doet er gauw twee jaar over om er goed zicht op te krijgen. Na twee jaar zijn we bij een bridgeclub gegaan op verzoek van een familielid. Die club had toen 50 leden en 32 kwamen er geregeld spelen. We gingen twee keer per week en op zondag speelden we thuis met z’n achten.”

“Je moet goed nadenken en je aandacht er bij hebben. Je weegt zelf af wat je met je kaarten doet, dat maakt het heel leuk. Moeilijk is het contact met de tafel, het opbouwen van mijn spel, zien dat ik goed speel en er het meeste uithaal. Je moet echt regelmatig spelen om het inzicht te krijgen, zeker drie keer per week. Je moet het ook onderhouden, de meeste bridgers doen dat het liefst met dezelfde partner. Heel belangrijk is het uitkomen met de eerste kaart bij het tegenspel, daar zijn zelfs allerlei boeken over geschreven!”

“De leeftijd van de meeste spelers ligt wat hoger, omdat die mensen meer tijd hebben . Maar er zijn genoeg jonge mensen die bridgen, die hebben het van huis uit meegekregen. Een spel duurt 7 minuten en je krijgt 35 minuten voor vier spellen, dan moeten ze ook gedaan zijn. Daarna wissel je van tafel. Bij bijvoorbeeld 2 tafels speel je 14 spelletjes en wissel je van tafel volgens een bepaald systeem. Eén avond is 28 spellen.”

Het bridgen bestaat uit twee delen: het bieden en het spelen. Het bieden gaat in een soort veiling bij opbod. Er wordt steeds hoger geboden totdat niemand meer hoger wil. Het hoogste bod wordt het ‘contract’ genoemd . Dit bepaalt de troefkleur en het aantal slagen wat de ‘leider’ in de speelronde tenminste moet zien te behalen. De tegenstanders proberen dit juist te voorkomen door ook zoveel mogelijk slagen te halen. Als dit de tegenstanders lukt dan is het contract ‘down’. Uiteindelijk doel van bridgen is zoveel mogelijk punten scoren. Een gemaakt contract levert punten op voor het paar van de leider. Wanneer het contract down gaat dan scoren de tegenstanders.

“Als je het uitlegt klinkt het spel ingewikkelder dan het is. Maar er zijn ook strenge gedragsregels: er mag niet gepraat worden, je moet pokerface houden, kloppen op tafel bijvoorbeeld mag ook niet. Dat kunnen namelijk stiekeme tekens zijn. Bij tornooien op hoog niveau staan er schotten tussen de mensen, maar ik heb nooit met schotten gespeeld. Dat doen ze niet bij de clubs, dat is alleen bij tornooien op hoog niveau. Je ziet dan alleen de 13 kaarten van de dummy. De dummy is de persoon die de kaarten op tafel legt en de partner van de leider die speelt. De andere twee moeten tegenspelen. Je weet wel tegen wie je speelt, want je stelt je voor je begint voor aan je tegenspeler.”

“Voor je begint moet je je systeem (speelsoort) aan de tegenpartij bekend maken, er zijn namelijk verschillende systemen. Ik heb ook vrienden enthousiast kunnen maken voor dit spel, maar die spelen niet zo vaak. Die spelen huis-, tuin- en keukenbridge.”

“Ik leer nog steeds bij, omdat je voor andere dingen oog krijgt. Er wordt nog regelmatig les gegeven in de club, dat doet onze voorzitter, die speelt ook nationaal. Bij die lessen denken mijn bridgepartner en ik wel eens: dat moeten we ook op die manier doen of er op letten. Als we dat dan allebei doen, maakt dat het spel wel stabieler. Ik ga eigenlijk nog steeds vooruit.”

“Ik speel in twee clubs, beide clubs hebben rond de 150 leden. De meesten hiervan spelen in verschillende clubs, vanwege de spelmomenten. Ik ken niemand die in maar één club speelt. Elk spel is anders, ook met andere systemen. Het hele plaatje is gewoon geweldig: het spel, het sociale gebeuren er omheen, de hechte vriendschappen, dat kun je niet meer missen.”
“Toen mijn man negen jaar geleden overleed, hebben die vriendschappen ervoor gezorgd dat ik niet in een zwart gat viel. En dat geldt voor heel veel mensen in de club, want de gemiddelde leeftijd ligt rond die van mij. Degenen die hun partner hebben verloren, zijn blij dat ze de bridgeclub hebben.”

“Ik ben ook een keer een ex-collega tegengekomen van veertig jaar geleden, die ineens in onze club opdook. Dat was echt heel aangenaam. Iedere keer ga ik er met veel goesting heen. Er zijn veel feesten met tornooien en een groot tornooi is ook een feest.”

“Naast het bridgen speel ik ook al vijf jaar in een club, die heet De Madammen. We zijn maar met z’n vieren en spelen iedere twee tot drie weken van 13:30 tot 21:30. Eten en snoepen hoort daarbij. We spelen de diverse kaartspellen, zoals dubbele king, stijgen en dalen, rieken, Amerikaanse whist en bieden. Verleden jaar zijn met vier keer op reis geweest. Dan wandelen we, bekijken we dingen en gaan lekker shoppen, maar daarvoor en daarna kaarten we!”

LW

Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.

5