Voor al wie in sprookjes gelooft breken er fantastische tijden aan.
De verkiezingen komen dichterbij en de politici bedelven ons onder de mooiste beloften. En zoals gewoonlijk geven de socialisten weer het meeste weg. Wie na hen komt lost dat wel weer op, met een onbeduidend verhogingske hier of daar.
Bon, ik ben ondertussen aan het proberen om mijn moeder op het criminele pad te krijgen. Dit gezien er in de gevangenis altijd een oppas, warm eten, een warm doucheke elke dag, televisie en internet is. Ze hebben er hun dagelijks klapke en de gesprekken zijn er sowieso boeiender, want de meeste hebben er echt wel iets anders te vertellen dan het gewicht van hun natte pamper of hun opstopping. Ik hoop dan op een plekje in Brugge, want daar hebben ze een klein kamertje en dan kan mijn veel jongere stiefpa daar ook nog een langs gaan om mijn ma intiem wat op te vrolijken. Last but not least… het is er veel goedkoper dan in een ouderlingentehuis.
Tenzij ne politieker dat door krijgt natuurlijk.
En nu maar hopen dan mijn moeder dit niet leest…
Martine de Weerdt