Cyberpesten is de sociale doodssteek!

Pesten, en met name cyberpesten, is een probleem dat kennelijk steeds vaker genegeerd wordt, met alle gevolgen van dien. Wout Greefs (17), Anne-Joëlle Jacobs (18), Thomas Mannaerts (18) en Ilse Franken (17) studeren Sociale technische wetenschappen op het Don Bosco Mariaberginstituut in de Kloosterstraat. Zij kozen dit sociaal maatschappelijke probleem voor hun eindwerk wat ze binnenkort zullen presenteren.

Cyberpesten is een sociaal probleem

“We weten allemaal dat cyberpesten een sociaal probleem is, dat steeds groter wordt.” legt Wout uit, “Bij onze generatie is dit fenomeen al erg aanwezig. Maar de generatie die er nu aankomt, in de leeftijd van 12 – 13 jaar, zal er nog veel meer mee te maken krijgen. Dat komt omdat de sociale wereld steeds groter wordt.”

Geen recente documenten over dit onderwerp

“De eerste documenten die we over dit onderwerp vonden waren uit 2009 – 2010.” vertelt Anne-Joëlle, “Heel apart is dat echt recente documenten gewoon niet te vinden zijn. Alsof dit schrijnende onderwerp in de doofpot wordt gestopt. En als de sociale media er zelf veel aandacht aan zouden schenken, stellen ze zichzelf in een kwaad daglicht. Immers, het zijn juist de sociale media die hier voor worden gebruikt.”

Pesters snappen niet wat ze anderen aandoen

“Er komen bij ons onderzoek veel emoties los,” vult Thomas aan, “boosheid, onmacht en het is ongelooflijk dat kinderen hier al zo jong aan beginnen! Soms zijn ze pas 10 jaar. Veel plaatsen hun negatieve meningen en uitingen op youtube. Ze snappen totaal niet wat ze aanrichten, ondanks de voorlichting die ze vanaf hun twaalfde krijgen. Ze gaan er gewoon mee door.”

Geen diepgaande controle door de ouders

“Ouders hebben kennelijk geen vat op dit probleem en controleren niet diepgaand genoeg.” zegt Ilse, “We zijn vooral geschokt dat er zoveel doodswensen worden geuit en dat naaste familieleden ook zwaar worden beledigd. Dit resulteert weer in depressies en soms zelfs zelfmoord. We lezen te vaak over zelfmoorden die zijn voortgevloeid uit cyberpesten. Maar naar het afschuwelijke voortraject wordt geen onderzoek gedaan, dat wordt genegeerd.”

Mijn kind doet zoiets niet

“We zijn begonnen met veel boeken te lezen met richtlijnen voor ouders. Over hoe ze hun kinderen moeten sturen vanaf het begin dat ze met social media omgaan. Maar we vragen ons in alle oprechtheid af of ze er wel iets mee doen. Te vaak hebben ouders de houding van ‘Mijn kind doet zoiets niet.’ Afgelopen jaar, op 17 oktober, was er een lezing in de bib over dit onderwerp. Buiten ons groepje en het personeel in de bib, waren er maar een paar belangstellenden. We waren in totaal met 10 mensen.”

Het is een enorm probleem

“Soms lijkt het er op dat het probleem ontkend wordt. Alsof het helemaal geen probleem is. En het is juist een heel groot probleem! Jonge kinderen die op school al gepest worden, die gaan naar huis, zetten de pc aan en het pesten gaat in alle hevigheid verder. En omdat dat dan anoniem is, kunnen slachtoffers ook niet veel beginnen. Je kunt naar de politie gaan, maar die doet er niets mee. Ze zien het niet als cybercrime, in Nederland juist wel.”

Afschuwelijke effecten van cyberpesten

“Met cyberpesten ben je nergens meer veilig. Kinderen kunnen heel veel opkroppen en ouders zien daarom niet meteen dat er iets aan de hand is. Ze weten ook te weinig over deze vorm van pesten. Met ons onderzoek willen we een duidelijker beeld geven op het geheel en de afschuwelijke effecten van cyberpesten!”

LW

53