Dat het warme weer menig man parten speelt kan ik wel bevestigen. Van de week kwam er een groep mannen binnen, die eten en drinken bestelde. Als ik hun lege borden van tafel wil wegnemen zegt een man: “Ik heb nog een plaatske over, dus ge moogt me het dessert uit uw boek brengen.”
Dan twijfel ik even of ik nu blij moet zijn dat hij mijn ‘Een huis met een scenario’ gelezen heeft. Daarin gaat een dame voor haar vriend op een bord zitten en deelt hem mee dat hij aan het dessert kan beginnen.
Nu hoor ik menig man denken: ‘Ja se, als je zoiets schrijft kan je ook zulke anekdotes verwachten!’
PLOK
Weer die stempel op het midden van mijn voorhoofd: Schrijfster van…
“Klein detail… als je het niet gelezen hebt kan je dat ook niet weten.”
PLOK
Stempel terug: Bekrompen lezer van het werk van een schunnige auteur.
Geen paniek, ik bevat een flinke dosis humor dus ik antwoord: “’U bent de tweede man die dit bestelt en ik ga u hetzelfde brengen als hetgeen ik de eerste bracht.”
Met plezieroogjes kijkt hij me aan. Dus ik loop naar de keuken, pak een ferm stuk kersentaart en doe er een goede portie slagroom op. Ik zet het bord voor zijn neus en zeg: “De pruimentaart was spijtig genoeg op, maar hoop dat ge tevreden bent met een ferm stuk kersen.”
Waarop hij antwoordt: “Jawel, voor die pruim kom ik op een andere keer nog eens terug.”
Martine de Weerdt