De bijzondere hobby van… Kyona Haverhals!

Van iets dat in je jonge jaren je hobby was later je beroep maken. De passie en het toekomstige beroep van Kyona Haverhals (19) is paardensport.

Spannend, leuk en raar

“Vroeger had ik een vriendin die paardrijles ging nemen en ze vroeg of ik meeging. Het leek me wel wat en nadat ik informatie had ingewonnen ben ik ook lessen gaan pakken. Mijn eerste les was op een pony. Het was spannend en heel leuk, maar ook raar en een beetje eng. Je zit op iets dat beweegt en een eigen wil heeft. Een levend wezen waar je eigenlijk niks over weet. Het kan onverwacht dingen gaan doen, waar je geen controle over hebt.”

Balans verbeteren op een bewegende rug

“De trainer had een heel leuke manier van lesgeven, bijvoorbeeld ‘een reisje rond de wereld’. Dan moest je in stilstand je been over de pony zwaaien, zodat allebei je benen aan dezelfde kant waren. De amazonezit dus. Dan weer een kwart slag draaien, etc, tot je weer goed zat. Na een paar keer deden we diezelfde oefening terwijl de pony liep. Of zonder teugel rijden. Deze oefeningen zijn perfect om je balans op zo’n bewegende rug te verbeteren.”

Hele dagen op de manege

“Ik reed vaak op dezelfde pony en na de lessen merkte ik dat veel kinderen langer op de manege bleven, soms wel heel de dag. Dan gingen ze pony’s poetsen of helpen in de manege, bijvoorbeeld met opzadelen. Ik vond dat leuk en ging dat ook doen. Het was heerlijk om heel de dag met de pony’s bezig te zijn. Er stonden daar natuurlijk ook paarden en ik kwam in contact met de eigenaars ervan, die het prima vonden als ik ze hielp. Natuurlijk zijn paarden veel groter, maar voor mij was het een grote pony. Ik was er dan ook niet bang van. Paarden zijn machtige en vaak trotse dieren, al kunnen ze behoorlijk eigenwijs zijn.”

Van pony naar paard

“Op een gegeven moment ben je te groot voor een pony en ben je eigenlijk verplicht om over te stappen naar rijden op paarden. Ineens op een paard rijden is spannend en grappig. In het begin verschiet je van de hoogte en de manier van rijden is ook heel anders, omdat de ‘gang’ zo erg verschilt. Paarden zijn ook minder fel dan pony’s, pony’s hebben vaker kuren.”

Ik maakte makkelijker contact

“Na een poos ging ik twee keer per week rijden en bleef na de les de hele dag op de manege hangen. Het was heerlijk om heel de dag met paarden bezig te zijn en ze beter te leren kennen. Het maakte ook dat ik socialer werd en makkelijker contact maakte. Ik was vroeger erg verlegen en daardoor op mezelf. Door die dagen op de manege werd je ergens wel verplicht om contact te maken. Je hielp kinderen met opzadelen en als je zelf hulp nodig had moest je daar om vragen. Dan moest je mensen wel benaderen en dat werd steeds makkelijker. Ook buiten de manege. Nu ik er op terugkijk realiseer ik me dat, toen had ik dat niet in de gaten.”

Te weinig zelfvertrouwen

“Tot vorig jaar had ik niet genoeg zelfvertrouwen om aan wedstrijden mee te doen. Ik vond dat mijn rijstijl nog niet goed genoeg was. Dat kwam omdat ik veel teveel naar anderen opkeek. De eigenaars van het paard dat ik verzorgde, Emporio, hebben me toen gestimuleerd om toch mee te doen. Vorig jaar deed ik voor het eerst mee met een wedstrijd in Kapellen en werd 7de. Bij 30 deelnemers is dat niet slecht voor een eerste keer. Sindsdien rij ik iedere maand een wedstrijd en mijn scores blijven stijgen, dus ik ga nog steeds vooruit.”

Paardenfokkerij

“Ik volgde een stage in de Wouwse Plantage in verband met paardenfokkerij en heb er examen gedaan. Daar heb ik een bevalling meegemaakt waarbij ik moest assisteren als het nodig was. Ik moest ook zorgen dat het veulen ging staan en drinken. Ik heb daar ook mijn tweede verzorgingspaard en het is de bedoeling dat ik daarmee ga wedstrijd rijden.

Opleiding ‘Paardensport’

“Sinds 3 jaar volg ik de opleiding ‘Paardensport’. Daar leer ik lesgeven, verzorging, voeding, ziektes, blessures,…. Ik heb nog 2 jaar studie voor de boeg en wil dan mijn eigen bedrijf starten. Daar zal ik me bezighouden met paardenfokkerij. Je moet dan goede merries hebben met een gezonde bloedlijn en daar de juiste hengsten bij zoeken. Dit moet de mindere eigenschappen van de merrie verbeteren en daar ben ik me nu in aan het specialiseren.”

Paarden, mijn grote passie

“Ik kan me dan heel de dag bezighouden met dat wat mijn passie is: paarden. Mijn liefde met hen voor hen delen, samenwerken tijdens het rijden. Je moet een band hebben met je paard voor je iets kan bereiken. En de liefde die je ervan terugkrijgt is enorm.”

Flor en Lowie

“Toen mijn zus 18 werd, was er een groot verrassingsfeest georganiseerd. Dat was geweldig, maar ik wilde dat absoluut niet en heb dat duidelijk kenbaar gemaakt. Als cadeau heb ik toen een Shetlander gekregen: Flor. Via de overburen kwamen we aan een mini Shetlander, Lowie, met een schofthoogte van 77 centimeter. Die was afgedankt en had geen leuk leven achter de rug. Gelukkig kwam hij bij onze overburen terecht, die hem hier hebben gestald. Hij is helemaal opgebloeid en die twee zijn onafscheidelijk. Als leuke bijkomstigheid kan ik alle technieken die ik leer bij het vak ‘Toiletteren’ op hen toepassen. Flor en Lowie zijn een echt team en een meester in het samen ontsnappen.”

LW

Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.

340