De één zweet al als er een knoop aangezet moet worden, de ander maakt, schijnbaar moeiteloos, met naald en draad de prachtigste dingen. Maria Van der Sanden (82) kon al vroeg heel mooi handwerken en dat werd haar lust en haar leven!
Zelf de technieken aanleren
“Op school moesten we leren handwerken, net als kuisen”, herinnert Maria zich. “Leren kon ik niet zo goed, maar met mijn handen werken wel. Het eerste dat ik maakte, was een beddensprei, die ik heb gehaakt. Dat ging goed en vlot, sowieso ging handwerken met heel goed af. De zuster zei: ‘Maria Van der Sanden spant de kroon met handwerk.’ Ik kwam al jong van school en deed thuis veel aan handwerken. Ik heb mezelf de technieken geleerd, door dingen te maken aan de hand van beschrijvingen. Haken deed ik veel, net als sokken breien. Dat heb ik van mijn moeder geleerd, die kon fantastisch breien. Ze maakte ook truien, wat ik dan weer van haar leerde.”
Kussens voor op de zetel
“Stapels kussens voor op de zetel heb ik gemaakt, vierkant met een katoenen zij- en onderkant. De bovenkant haakte ik van zwarte wol met een roos in het midden. Ik haalde mijn wol bij de Phildarwinkel in de Stationsstraat, tegenover waar nu de Zeeman is. Annie Peeters, de zus van Julia Peeters van ‘Onder Den Toren’, hoorde dat ik die roosjes maakte. Ze vroeg of ik een paar kussens wilde maken voor in de etalage. Maar mensen vonden ze zo mooi, dat ze de kussens wilden kopen. Dus maakte ik ze daarna voor haar op bestelling. Ik kan bij benadering niet zeggen hoeveel ik er heb gemaakt, maar het waren er heel veel.”
Telpatronen
“Voor mijn huwelijk ben ik begonnen met borduren: halve kruissteken. Vroeger was de afbeelding voorgedrukt op doek, maar daar heb ik er maar een paar van gedaan. Ik vond het resultaat niet mooi en ben overgegaan op telpatronen. Dan is er niets voorgedrukt en moet je zelf de draadjes van het doek tellen. Ik vond dat echt leuk, want alles moest tot in de puntjes kloppen en daar had en heb ik veel voldoening van. Kruissteken doe ik ook en de materialen daarvoor bestel ik in Duitsland. Ik ken iemand in Klundert die de doeken voor me inkadert, hij haalt ze bij me op en brengt ze weer terug.”
Hoesjes voor gsm’s
“Vroeger breide ik ook truien, maar dat doe ik niet meer. Het is gewoon makkelijker om er eentje te kopen. Brei je er zelf eentje, dan is het altijd afwachten hoe die zit, valt het dan tegen dan is dat gewoon niet leuk. Daar ben ik te perfectionistisch voor. Ik geef heel veel dingen die ik gemaakt heb weg. Bijvoorbeeld hoesjes voor gsm’s. Daar kwam ik op toen ik opgenomen was in ‘De Mik’ waar ik veel hoesjes haakte. Een verpleegster vroeg of ik zoiets kon maken voor haar gsm. Ik zei: ‘Daar is pen en papier, teken het maar uit met de maten.’ Aan de hand daarvan heb ik er eentje gemaakt en de tekening bewaard, met het aantal steken erbij vermeld. Sindsdien heb ik veel hoesjes gehaakt voor gsm’s, zakdoekjes, sanitaire benodigdheden, …”
Ik maak graag mensen blij
“Ik handwerk graag, het is ontspanning en geeft me voldoening. Het maakt mijn hoofd leeg. Het zoeken van materialen, die bij elkaar passen om zo iets moois te maken, met bijvoorbeeld een mooi knopje. Dat maakt het werk af, dat is de ‘finishing touch’. En met wat ik maak, maak ik heel veel mensen blij, en mensen blij maken, daar leef ik voor!”
NN
Klik op de foto’s om een vergroting te zien en door te bladeren met de pijltoetsen of de muis. Druk ESC om af te sluiten.
Op de foto’s berust het auteursrecht. Neem contact met ons op als u een foto wilt gebruiken of laten afdrukken.