Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Marlies Van Tichelen (66) heeft meerdere hobby’s, maar die hebben één ding gemeen: contact met mensen. Ze is onder andere curator van het Gerard Meeusenmuseum, maar daar houdt het niet bij op.
Gerard Meeusen
Gerard Meeusen werkte bij de gemeente en hield zich bezig met het verzamelen van oude voorwerpen, die niet meer werden gebruikt. Al die voorwerpen had hij opgestapeld in een ruimte van het gemeentehuis. Toen de oorlog uitbrak heeft hij alles daar weggehaald, wat maar goed was ook, want het gemeentehuis werd gebombardeerd. Die voorwerpen hebben daarna op diverse plekken gestaan, zoals het lazaret en een dodenhuisje. Toen het nieuwe gemeentehuis was gebouwd, heeft hij met de toenmalige burgemeester overlegd en de voorwerpen mochten op zolder ondergebracht worden. Een sublieme ruimte en aan de hand van de voorwerpen werd het meteen ingericht als museum, dat in 1956 met grote feestelijkheden geopend werd.
Maria Antonissen
Sinds 2010 is Marlies Van Tichelen de curator van het museum. Als curator zorg je ervoor dat alles goed en netjes bewaard wordt en dat er regelmatige nieuwe materialen komen. In dit geval alleen uit Essen en ouder dan van 1950 – 1960. “De vroegere conservatrice, Maria Antonissen, vroeg of ik haar wilde opvolgen”, vertelt Marlies. “Daar heb ik bedenktijd voor gevraagd, maar het leek me toch wel iets voor mij, want ik ben altijd op dol op geschiedenis geweest. Ik heb toch wel een maand of vier getwijfeld, voor ik tegen Maria zei dat ik het ging doen.”
VZW Nationaal Museum van Douane en Accijnzen
“Maria heeft me een beetje wegwijs gemaakt. Ik werkte in het VZW Nationaal Museum van Douane en Accijnzen, waar ik nieuwe voorwerpen inventariseerde. Ik was er ook penningmeester en verantwoordelijke voor depot en archief, dat betrof de bruikleen van voorwerpen. Mensen die iets in het archief kwamen opzoeken hielp ik verder en ik gaf ook rondleidingen. Dus op dat gebied had ik veel ervaring, die aansloot bij curator.”
Tweede ingang
“Toen ik had gezegd dat ik het wilde doen, eiste ik wel een tweede ingang naar het Gerard Meeusenmuseum, want er was er maar één. Zou er iets gebeuren, dan zat je als een rat in de val. Het museum is in een geweldige ruimte, maar heeft een nadeel. Er is geen verwarming of koeling in, zoals vroeger gebruikelijk was en in de winter of zomer is dat wel eens jammer. Toen ik hier curator werd, als vrijwilliger maar ook als mijn grote hobby, ben ik het museum gaan renoveren voor zover dat kon. Alles proper maken, voorwerpen van zolder halen en in het museum plaatsen en andersom, de brandveiligheid verbeteren en nog wat kleine aanpassingen. Ik vond het echt heel leuk om te doen.”
Feestelijke opening
“Vrijdag was mijn vrije dag, want ik werkte nog gewoon, en elke vrijdag was ik dan om 09:00 al in het museum aanwezig. Samen met andere vrijwilligers gingen we met z’n allen heel de ochtend aan het werk. Na tweeënhalf jaar waren de klussen geklaard. Tijdens die periode was het museum gesloten en op 11 september 2016 werd het feestelijk heropend. Er was in elke kamer iets te doen, een oud-douanier die iets vertelde, een kleine modeshow, … Behalve in het klasje, want ik kon geen leerkracht of kinderen vinden om daar te gaan zitten, dat vond ik wel jammer.”
Contact met de mensen
“Het museum is van mei tot en met oktober elke derde zondag van de maand open en ik ben daar altijd bij. Dat hoort bij mijn verantwoording. Kan ik een keer niet, dan wordt de openingsdag een zondag opgeschoven. Ik vind die zondagen erg leuk en geniet van het contact met de mensen. Daarnaast ben ik ook vrijwilliger bij het Douanemuseum, Karrenmuseum, wandelingen bij het VVV, ik ben heks bij ‘De laatste heksen van Essen’ en verantwoordelijke voor de jong gepensioneerden van het Ministerie van Financiën, waar ik elke maand een uitstap organiseer.”
Gidsen
“Gidsen in musea vind ik het leukst en maak dan meteen reclame voor andere musea waar ik gids en die dan ook door de mensen bezocht worden. De ouders van mijn moeder woonden bij ons in huis en zij vertelden veel verhalen over vroeger. Stukken van die verhalen gebruik ik tijdens mijn rondleidingen. Mijn vrijwilligerswerken zijn echt mijn hobby’s. Ik ben blij dat ik met pensioen ben en de tijd er allemaal voor heb. Ik weet niet waar ik vroeger de tijd vandaan haalde om te gaan werken”.
NN
27
