Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Vanuit je hobby, je passie, je gouden hart laten spreken. Sandra Vermeerbergen (54) doet het en maakt met haar schattige haakwerken kinderen blij.
Ik bakte er niks van
“Op school bakte ik er niks van,” herinnert Sandra zich, “als we op school iets moesten maken, dan haakte ik een stuk. Dan ging ik naar mijn moeder, die het uithaalde en zelf een stukje deed. Mijn moeder kon en kan heel erg goed haken. Na school heb ik er niks meer mee gedaan, tot ik kinderen kreeg.”
Doorzetten en opnieuw beginnen
“Mijn zoon is heel erg allergisch voor allerlei stoffen, dus ging ik zelf knuffels maken. Ik haakte met katoen, want daar was hij niet allergisch voor. De eerste knuffels die ik maakte zagen er niet uit, maar hij was er erg blij mee. We gaven ze ook aparte namen, omdat ze niet goed gelukt waren. Door het steeds meer te doen, krijg je ervaring en inzicht. Gewoon doorzetten, uithalen en opnieuw beginnen.”
Mijn grote passie
“Ik begon het steeds leuker te vinden en nu is het echt mijn passie. Na speelgoed begon ik kleding te maken en combineerde haken en naaien in mijn ontwerpen. Maar ik maakte ook spreien en kussens. Als ik iets leuks zag, in een winkel bijvoorbeeld, dan maakte ik een foto en probeerde het na te maken. Sommige dingen waren echt duur en dan dacht ik: dat kan ik zelf ook! En dat deed ik dan. Ik verzon ook dingen zelf, dan ging ik met een vriendin brainstormen over de mogelijkheden.”
Nieuwjaarscadeautjes
“Met veel uithalen en opnieuw beginnen lukte het me wel om het gewenste resultaat te krijgen. Mijn man en ik hebben samen een grote familie, met ondertussen 6 kleinkinderen. Daar maak ik veel cadeautjes voor en ze zijn er altijd erg blij mee. Voor mijn dochter en schoondochters heb ik voor Nieuwjaarscadeau een boodschappentas gemaakt van nylondraad en er omheen met wol gehaakt. Voor de mannen had ik sokken gebreid, want breien vind ik ook erg leuk. Voor de 3 grootste kleinkinderen heb ik kussens gehaakt en voor de kleinste patchwork beren genaaid.”
Kroeldoekjes
“ Mijn stukken zijn uniek, omdat ik nooit vaste patronen volg. Ik doe er iets van andere patronen bij of ik verzin iets zelf. Als er kinderen in de familie geboren worden, maak ik kroeldoekjes met een hoofdje. Ik haak bijna overal, ook in de auto als we een eind moeten rijden. Een dag niet gehaakt, is een dag niet geleefd!”
Zorgvriendjes
“Bij ons in de familie komt veel kanker voor. Een poosje geleden zag ik de oproep in Noordernieuws.be om zorgenvriendjes te maken voor kinderen die te maken hebben met kanker in hun omgeving. Dat raakte me meteen in mijn hart en ik besliste meteen: Dat ga ik doen! en ben er meteen aan begonnen. Het 3de zorgenvriendje heb ik net af en ik heb er al 2 naar de Klina gebracht, die me er blij voor bedankten. Alle knuffels worden daar in een vitrine gezet en kinderen mogen er dan eentje uitzoeken.”
De ziekte blijft bestaan
“Er zijn maar 2 eisen voor die knuffels: ze moeten zelfgemaakt zijn en ze moeten iets van een tasje/buideltje/rugzakje/… hebben. Iets waar ze een briefje in kunnen stoppen, waar ze hun verdriet en angst in hebben opgeschreven. Er zijn al veel knuffels binnengebracht en ik hoop dat mensen dat ook blijven doen. Nu is het ‘hot’, helaas vermindert na een poosje die aandacht, maar die vreselijke ziekte blijft wel bestaan!”
Heel veel liefde
“Ik ga er in ieder geval mee door. Mijn knuffels zijn misschien niet perfect, maar ze zijn wel met heel veel liefde gemaakt…”
LW
Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.
189
