Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Muziek word je soms met de paplepel ingegoten. Alex Rommers (38) is al sinds zijn negende jaar bezig met muziek. Immers, zijn vader speelt al zestig jaar flügelhorn en trompet en zijn grootvader speelde piston en euphonium.
“Mijn eerste instrument was een trompet. Mijn vader liet me zijn trompet proberen en leerde me wat basistechnieken. Op mijn tiende jaar nam ik les bij de plaatselijke fanfare, St. Caecilia, en ging naar de AMV (Algemene Muziek Vorming). Daar leerde je noten lezen en samen spelen, naar de dirigent kijken en snappen wat hij met zijn gebaren bedoelde. Ik nam er samen met andere kinderen deel aan het studieorkest.”
Overstap naar Fanfare St. Caecilia
“Ik vond dat erg leuk en kreeg veel stimulans van thuis. Ik ging steeds beter spelen en dus werd het nog leuker. Op mijn elfde vroeg de dirigent of ik de overstap wilde maken naar de fanfare. Elk half jaar werd bekeken wie daar klaar voor was. Bij de fanfare speelden volwassenen en je moest echt goed luisteren en kijken. Er waren meer instrumenten, meer mensen en meer speelstijlen. Alles werd ook verder uitgediept. Je moest ook meer opletten, maar daar had ik geen moeite mee. Bovendien kreeg je veel aanwijzingen van oudere muzikanten.”
De Ouwe Peejenzaaiers
“Via de vereniging kreeg je privéles, want ze hadden diverse leraren voor verschillende instrumenten ingehuurd. Zo kon je je verder specialiseren op je instrument. Via die lessen kon je ook cursussen volgen met vier niveaus, die ik alle vier heb gedaan. Mijn vader speelde bij de blaaskapel De Ouwe Peejenzaaiers en daar ben ik op een gegeven moment ook bij gegaan. Daar ben ik in contact gekomen met een volksere vorm van blaasmuziek.”
Böhmische blaasmuziek
“Een fanfare is klassieker gericht, een blaaskapel is meer gericht op volksmuziek. Zoals dixie en Böhmische blaasmuziek. Ik vind ze allebei leuk, ze hebben allebei hun eigen charmes. De fanfare is preciezer en gaat dieper in op de muziek. Bij de blaaskapel gaat het vooral om de sfeer die je neerzet en het vermaken van je publiek.”
Spelen bij een soulband
“Bij De Ouwe Peejenzaaiers viel wel eens een drummer in, die speelde bij een soulband. Toen hun trompettist een keer niet kon, werd ik gevraagd om in te vallen. Ik heb me daarin moeten verdiepen en heb thuis naar veel covers geluisterd. Het eerste optreden was erg spannend, we speelden in het voorprogramma van Rosa Kind. Je moest ook bewegen en dansen terwijl je speelde, maar het ging allemaal prima. Ik heb nog zestien jaar bij die band gespeeld en daarnaast ook bij de fanfare en de blaaskapel.”
Gerard de Krom
Het is een geweldig gevoel als je je eigen composities hoort spelen!
Essener Muzikanten
“Op een gegeven moment werd ik benaderd door de Essener Muzikanten om in te vallen bij een optreden in Duitsland. Ik ben er anderhalf jaar als invaller gebleven en werd gevraagd om lid te worden. Dat heb ik gedaan en ben met de Berglander Muzikanten gestopt en een poosje daarna ook bij de fanfare. Ik schreef al een poos zelf nummers, maar die heb ik pas bij de Essener Muzikanten meegenomen om te spelen.”
Mijn eigen nummers
“Het is een heel apart en geweldig gevoel als je je eigen composities uiteindelijk hoort spelen. Inmiddels heb ik toch zeker dertig nummers geschreven die ook uitgevoerd zijn, allemaal Moravische of Böhmische blaasmuziek. Sommige nummers schrijf je in drie dagen, andere doe je weer vijf jaar over.”
In maart vorig jaar werden we uitgeroepen tot Belgisch Kampioen, dan heb je samen toch echt wat bereikt!
Dirigent bij de Essener Muzikanten
“Ondertussen ben ik al drie jaar dirigent bij de Essener Muzikanten. Voor die tijd had ik al een paar keer repetities waargenomen. Maar de eerste keer voor een zaal dirigeren is toch wel spannend. Ook al heb je er met z’n allen keihard voor gewerkt en doet iedereen z’n uiterste best. In maart vorig jaar werden we uitgeroepen tot Belgisch Kampioen, dan heb je samen toch echt wat bereikt! Dan wordt de gezamenlijke inspanning echt beloond, de bevestiging dat je samen goed bezig bent. We zijn nu aan het oefenen voor de E.K. op 9 juni, dat wordt gehouden in Nesselwang, Duitsland, een heel spannende periode.”
Spelen voor koningin Beatrix
“Een aantal jaren geleden moest ik met een ensemble in de grote kerk in Breda spelen bij de binnenkomst van koningin Beatrix. Heel spannend natuurlijk, want ieder nootje moest uiteraard perfect gespeeld worden. We kregen op deze manier ook de kans om de koningin eens van dichterbij te zien. Dus op een gegeven moment gingen de deuren open, wij begonnen onze intrede te spelen en de koningin kwam binnen. Maar op het moment dat de koningin binnen stapte, gingen de aanwezigen die voor ons in de kerkbanken zaten allemaal staan. Uiteindelijk heb ik helemaal niets gezien heb van de koningin. Alleen een stukje van haar hoed…”
LW
Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.
80
