De nieuwe man

Vorige week stond ik in de supermarkt aan de kassa. Er komt een jongeman mijn richting uit.
Hij leunt op mijn winkelkar.
Dat voelt even bedreigend aan.
Zonder verpozen zegt hij,
‘Met u wil ik trouwen!’
Ik kijk hem verbouwereerd aan.
Zijn donkerbruine guitige ogen maken dat ge hem zo zou meenemen, maar het verstand primeert.
‘Ik heb al een vriend,’ antwoord ik braaf.
‘Dat is geen probleem, die kan je meenemen!’
Die is ruimdenkend denk ik dan.
‘Dat zal ik dan toch eerst aan het lief moeten vragen,’ maak ik hem duidelijk.
‘Oké!’ zegt hij lachend terwijl hij naar zijn moeder loopt, die een kar vol gezonde verantwoorde voeding bij zich heeft.
Voor zijn mama afrekent komt hij nog een klein sleutelringetje brengen dat wonderwel aan mijn ringvinger past.
Dat mijn kar vol snoep voor een vrouwenavond hier waarschijnlijk iets mee te maken heeft wil ik even niet horen.
Aandacht van een driejarige krijgen dat gebeurt me niet vaak.
Dus daar wil ik nog even van genieten.

Martine de Weerdt

236