Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Sarah Fockedey werkt nu zes jaar bij Dierenartsenpraktijk Het Hof in Essen, een beroep dat veel emotionele momenten kent. Momenten die extra moeilijk zijn in deze coronaperiode.
Ook een afscheidskus is niet toegestaan
“We moeten bij elke stap nadenken en afstand houden en dat is niet altijd haalbaar” vertelt Sarah. “We dragen al een mondmasker sinds de eerste patiënt in België was en we vragen ook onze klanten, de baasjes van de dieren, om er eentje te dragen. De wachtzaal is natuurlijk helemaal aangepast, er mogen maximaal zes personen in. Mensen moeten alleen komen, al wordt er bij euthanasie een uitzondering gemaakt. Het afscheid is daardoor onpersoonlijk, want zelfs dan mogen de mondmaskers niet worden afgezet. Dus je liefste maatje een afscheidskus geven is niet toegestaan, wat natuurlijk intens verdrietig is.”
Negatief advies voor thuisbezoek
“De Orde der Dierenartsen heeft negatief advies gegeven voor thuisbezoeken, we mogen dus niet bij mensen thuis komen om hun dier in te laten slapen. Bij gewone consultaties moeten de baasjes ook afstand houden, wat soms moeilijk is. Dieren kunnen zenuwachtiger en agressiever zijn als het baasje niet dichtbij is, dus heel soms moeten we er een assistente bijhalen. Daarnaast vinden sommige dieren de mondkapjes ook eng. Als dieren opgenomen worden, geven we het mandje, de halsband, … mee terug, want we gebruiken alleen onze eigen materialen. Dit in verband met kruisbesmetting.”
Geen persoonlijk contact bij verdrietige situaties
“We hebben een emotioneel beroep en de mondmaskers zorgen ervoor dat het intermenselijk contact beperkt is. Mensen weten eigenlijk niet hoe ik eruit zie en bekijken naderhand de foto die in de wachtkamer hangt, om te zien bij wie ze nu eigenlijk op consultatie zijn geweest. Andersom herken ik de mensen ook niet. Je mist echt het persoonlijke contact. Je kan iemand geen schouderklopje geven of even de hand van vastpakken bij verdrietige situaties. Dat vind ik heel erg.”
NN
180
