Els schrijft… over haar frustraties met een chatbot

Sowieso hou ik van kopen, al is het maar iets kleins bij de Kruidvat familie. Dat is fijn en gezellig. Waarom weet ik niet maar heb dit al vanaf ik klein ben. Iets bij de drogist samen met mijn moeder. Een haarspeldje, iets…

Wij waren graag geziene klanten. Maar daar zeg ik een fijn woordje. Klant zijn. Wat is dat eigenlijk? Hoe voel je je dan? Tegenwoordig word je overal vaak oneigenlijk binnengelokt en als puntje bij paaltje komt, zijn ze je op termijn liever kwijt dan rijk.

Kijk… wat bedoel ik met puntje bij paaltje? Ik leg het uit. Ik ben na de c periode een fervente online koper geworden. Tis niet dat ik enkel online koop, want ik kom graag in de stad, maar zo dingetjes aanklikken vind ik wel fijn hoor. Heerlijk. Vooral als het goed geleverd wordt, leuk staat en huppekee. Nix aan de hand. Je krijgt ook steeds berichten als je ergens op klikt.
Hoi Els! Vooral je naam noemen geeft een heerlijk fijn en groot klantgevoel. Is dit misschien ook iets voor jou? Jajaja, vaak helaas wel…

Ervaringen leren je dat ze eigenlijk gewoon hun zakken vullen met jouw inhaligheid, onnozeligheid, kooplust en andere eigenschappen, die je liever niet zou hebben. Altijd maar weer nieuwe kleuren, stoffen en oh ja net iets anders hoor. Echt. Iemand noemde me ooit verzamelaar. Ja, ook een punt en aardig gesproken, want opeens rechtvaardigde deze zin mijn kooplust. Elke keer als ik me laat gaan popt deze zin op voor m’n netvliezen. Het mag het mag, je bent gewoon een verzamelaar!

Maar goed. Ik heb dat dan een soort in de hand tegenwoordig. Een andere bijkomende andere hobby hierbij is… het achter afbetalen bij de online familie. Joh, dat het kan, zo leuk.
Totdat het mis gaat en je ook doorziet dat je totaal geen klant bent, maar een zeikwijf dat het allemaal niet snapt.

Ik had iets gekocht online. Tot zover nix aan de hand. Achteraf betalen aangeklikt. Helaas past niet alles en staat het in ene niet leuk en dan gaat het retour. Ook o.k., geen probleem. Het verwerken van de retour duurde echter te lang, waardoor de achteraf betalen familie in opstand kwam. Daar had ik dus plotseling een probleem waar ik nix aan kon doen. Bellen dan maar.

Er waren talloze mensen in de wacht, ik was kennelijk niet de enige, en er klonk een stem. 20 minuten wachttijd, met zoveel eurocent per minuut.
Tjessis…
Chatten met het bedrijf kon ook.
O.k.
Ik dacht dat ik een briggie kon sturen, maar daar kwam opeens een chatbot aangebliept. Ik had alles al ingetikt, klantnummer, artikelnummer, naam, enz. Dus ik dacht dat ik gewoon antwoord zou krijgen.
Zie ik dit:
Hallo
Waarmee kan ik je helpen en er volgde een rijtje:
kopen
retouren
ruilen en nog zo wat.
Ik klik op retour
Cb: waarmee kan ik je helpen? ik begrijp de vraag niet.
Huh? Nog maar een keer….
Cb: heb ik je zo goed geholpen?
Nee helemaal niet en ik voelde een soort kortsluiting ontstaan in mn snuitwerkje.
Ben je er nog? Kan ik je helpen?
Ik begrijp de vraag niet.
Heb ik je zo goed geholpen.
Toen begon er iets in mij te krijsen en tikte wat valse zinnen in.
Ik gilde tegen een chatbot en kreeg een trillende elleboog.
…
Ik begrijp de vraag niet…
Waarmee kan ik je helpen? WAHHHHHHHHH…..
Zeg eerlijk, hier kan je niet tegenop krijsen.
Vanavond ga ik bellen. Dat kan tot 20:00. Hopelijk zit iedereen in de kroeg dan en is het wat stiller op de lijn…
Biep biep biep.

Els

Els Voermans is geboren in Dordrecht en woonachtig in Rotterdam. Geen Belgische, maar ze kijkt wel veel naar Belgische programma’s en kan daar erg van genieten. Schrijven is haar grootste hobby, daarom heet deze rubriek ook ‘Els schrijft’. Vandaag deelt ze weer een van haar columns met ons. Klik hier voor haar eerder verschenen columns.

8