Waar veel mensen in het openbaar geen woord uit zouden kunnen of durven spreken, valt deze angst of onzekerheid kennelijk helemaal weg als men met een reality serie of lichaamsverbouwingsprogramma mee gaat doen.
Voor een borstvergroting staan we gewoon bloot voor de camera, rimpelbehandelingen geen probleem. Gezellige gesprekken over hoe de verse boobies er uit moeten gaan zien, waardoor het vaak nog jonge dametje in kwestie zich zekerder zou moeten gaan voelen.
Op jonge leeftijd vliegt er al botox in, want ohoh ouder worden en een ouder gezicht krijgen, jongens toch.
Allemaal vre se lijk.
Ik ben absoluut niet tegen cosmetische chirurgie, maar vind deze tijd wel heel eng als het om uiterlijk gaat. Er ligt nog een hele wereld tussen je huid en lichaam verzorgen en de hysterie rondom het ouder worden bestrijden. Mooi jong en strak zijn is dus bijna een must.
Dan hebben we nog de reality series. Het lijken twee verschillende zaken maar het loopt een beetje in elkaar over. Mooi zijn, aandacht krijgen, onzeker zijn, geen partner kunnen krijgen wat met al deze accessoires toegevoegd wel zal moeten lukken en dan nog als laatste: beroemd worden… Allemaal beroemd.
Zijn we dan zo verslaafd door social media dat we niet meer in staat zijn de realiteit onder ogen te zien of gewoon in het dagelijks leven een vriend of vriendin te ontmoeten in de kroeg, disco, uitgaan, werk, super, metro of ik noem maar wat normale ontmoetingsplekken? Zijn we dan zo contactarm intussen? Ik denk het soms.
Het ergste vind ik zelf die datingprogramma´s en BenB slash winter vol liefde activiteiten. Zijn dit allemaal rare mensen? Nee, soms wel bijzonder, maar verder… Je zit er gewoon mee in de metro bij wijze van spreken. Zwaar gehandicapt? Welnee, vaak redelijk welbespraakt. Omdat iedereen op het werk er elke ochtend over sprak, afijn, bijna iedereen dan toch… Er werd zelfs een Ben B appgroep opgericht, nee, ik deed niet mee maar ben er wel door gaan kijken, want wat is er zo fascinerend aan?
Ik vind er nog steeds nix aan, maar ieder z’n ding uiteraard. Fascinerend blijft het toch wel, want de gebeurtenissen werden elke avond bij diverse talkshows besproken als zogenaamd luchtig onderdeel.
Luchtig? Mwah. De een na de ander viel af of werd met of zonder tranen huiswaarts gestuurd. Overal draaiden de camera´s, er werd geknipt en geplakt zodat het allemaal nog smeuïger de huiskamer binnenkwam.
Intussen werden er ook Fb en insta groepen opgericht, waarbij de toetsenbordenridders zich compleet uitleefden en los gingen op die en die en die. Heerlijk? Eerlijk? Ik heb het een tijdje gevolgd. Heb je niets anders te doen?
Worden deze mensen begeleid wanneer de opnames achter de rug zijn?
Maandenlang alsmaar aandacht, ook al is het soms negatief, werkt ook verslavend. Opeens valt alles weer stil rondom jou en je persoontje.
Leegte…de aandacht is veelal weg en je mag je gewone doodsaaie leventje weer uit de mottenballen halen. Zonder partner meestal, want ik heb de afgelopen serie maar één liefde zien opbloeien.
Soms houdt het wel even stand uiteraard en gaat een Ben B beter lopen, komen er gasten van alle kanten om jou te bekijken. Net als in de dierentuin. Wanneer je vervolgens niet aanwezig bent tijdens de logeerpartij, vallen de boekingen al heel snel terug. Want zoals veel zaken in het leven zijn mooi en beroemd relatieve begrippen en flinterdun helaas.
Het laatste woord is er nog niet over gezegd, maar persoonlijk vind ik het allemaal tenenkrommende televisie.
Jaja, jullie hebben gelijk. Zet het uit, kijk niet.
Beloofd! Ik kijk nooit meer.
Voor degene die het heerlijk vinden! De volgende reeks is in de maak!
Fijne week, geniet en tot rap!!
Els