Ik was een beetje aan het scrollen op Fb. Er zijn mensen die om de haverklap hun profielfoto veranderen of bij elk bericht een fotoke plaatsen van hun blije dan wel duckfaceje selfie, zodat we maar zien hoe de vlag erbij waait. Tong al of niet uit de mond, ten einde sexy …
Zelf weten hoor, maar nix voor mij.
Zo niet deze meneer, die ik al jaren volg op Fb. Aardige man, houdt van de natuur, het strand, wandelen, mijn schrijfsels enz. Vandaar ook onze connectie. Hij vroeg mij ook een keertje mee uit. God weet waarom. Ik kan jullie verzekeren dat ik daartoe geen enkele aanleiding had gegeven.
We hadden elkaar nog nooit in real life gezien en toen ik meldde dat er een man in mijn leven was, reageerde hij beledigd. Waarom had ik het er nooit over op m’n pagina? Dan had hij het niet gevraagd, Zo´n man dus. Uhhhh, waarom wel, hmm? Tis toch mijn pagina? Wat heeft m’n vent ermee te maken? Wij zijn zo niet. Onze connectie was hiermee niet beëindigd, maar wel ietwat bekoeld. Dat wel.
Afijn. Deze man had een nieuwe profielfoto gezet en er kwamen wat reacties. Een ervan was: wat een mooie, pure foto! Aarghh! Puur. Wat is puur, jongens? Ik keek nog eens goed. Idd ouder geworden, wat grijzer, een scheef tandje. Laten we eerlijk wezen, dat zie je tegenwoordig ook niet zoveel meer. Mensen dragen op hun elfde al beugels, hele hekwerken met blokjes worden jarenlang tegen het gebit geplakt en aangedraaid met elastieken, ten einde rechte tanden en voor de orthodontist een prachtig nieuw koophuis, met tweede huis aan het Como meer. Ik heb het verkeerde beroep gekozen vrees ik, maar als ik dan aan al die onsmakelijke, kleverige mondjes denk word ik niet goed, dus laat mij maar toveren en schrijven.
Terug naar de pure foto, waarbij ik nog steeds op zoek was naar de betekenis van het woord, die tot uitdrukking moest komen in deze pic. Puur. Het irriteert op een of andere manier. Wie en wat is nou puur, behalve de natuur en sjokolade?
Geen idee.
Tja, als je bedoelt ongefilterd in de zin van men roept gilt en zegt wat men wil, dan is dat ook een vorm van puur zijn vermoedelijk… toch?
Afijn, er reageerde nog iemand, met hartjes en o, wat een liefdevolle uitstraling!
Okeeee… Puur en liefdevol.
Ergens boven m’n hoofd verscheen, net als in een strip, een soort donderwolkje met $%^&* en ik wilde reageren met wat snedige zinnetjes zoals: doe ff lekker normaal met je puur en liefdevol in een wereld vol ongelijkheid, oorlogen en haat. Dat mierzoete gedoe tegen elkaar, sorry, maar ik geloof er niet in.
Pure mensen bestaan niet en wat zou liefde doen… Flauwekulverhalen. Wij zijn niet verlicht, verre van zou ik bijna zeggen. Van mij hoeft het ook niet. Mensen zijn niet altijd aardig, hebben niet altijd het beste met je voor en wat liefde zou doen is een fijn gedacht. Maar wees op je hoede, want het echte leven komt langs met pijn, verlies, tranen, boosheid en alles wat erbij hoort. Het mag er dus gewoon zijn en moet er zelfs zijn. Zonder licht geen donker, zonder haat geen liefde, zonder zwart geen wit, zonder mooi geen lelijk en… en… en… Dus, daarom: balans. Het is een zoektocht in z’n geheel. Als er geen balans is, ontstaat er chaos en de bewijzen hiervan zien we helaas elke dag opnieuw. Simpel eigenlijk, maar oh zo moeilijk, blijkt.
Zelf ga ik zo nog ff oefenen in het trapgat. M’n eigen balans zoeken. Op een been de trap af of balancerend tussen de twee trapleuningen met mijn armen, is ook heerlijk. Afijn, nee, geen selfies voor mij. Jullie hebben zeker en vast fantasie genoeg, veel leuker!!
Tot rap!! Met een fijne week gewenst en bedankt voor het lezen!!! 😊
Els