Paris by night

Wierook van vleselijke gedachten benevelen mijn geest.
De geur van mimosa stijgt uit de schoot van heilige hoeren.
Jonge meisjes hopen op een wonder van een ongeschreven sprookje.
De dag is dood.
Onhoorbaar schuift de nacht zijn donkere vleugels
en loopt op vrijersvoeten.
De buit tot bruid bereid voor een nacht.
Een zilveren lach, een witte droom,
haar borst proeft naar wijn.
Verenigde lijven kreunen, gevangen in het oog van de nacht,
blaffende honden, een zachte schreeuw.
Geklik van hoge hakken in de stilte van de vroege morgen.
Zittend in de zon met een sterke koffie worden ze weer mens.
Dan heb ik ze lief en Parijs wordt weer mijn woning.