Geert Vandekeybus (52) is altijd bij het onderwijs betrokken geweest. Eerst als directeur van het College, daarna als Vormingsmedewerker aan het CEGO (Centrum voor Ervaringsgericht Onderwijs). Een politieke carrière heeft hij nooit geambieerd, maar dingen kunnen anders gaan dan gepland…
Heuvelplein
“Achttien jaar geleden heb ik met Tom Bevers in de Jeugdraad gezeten, toen ik bij de leiding zat van Chiro Happy Dorp ben ik daar lid van geworden. Dirk Smout en Tom kwamen bij me thuis en vroegen of ik op hun lijst wilde staan, ik was toen 36. Ik heb nooit aan politiek willen doen, maar het gemeentebestuur wilde dat het Heuvelplein na nieuwe aanleg weer een parking zou worden. Ik wilde juist dat het een plein werd, waar mensen op het terras konden gaan zitten, een ontmoetingsplek. Ik was onderwijzer op school, volleybaltrainer en altijd sociaal onderweg met ons gezin. Toen ze het vroegen heb ik meteen ‘ja’ gezegd, maar ook dat ik niet te hoog op de lijst geplaatst wilde worden.”
Nummer vijf op de lijst
“Een poosje later las ik in de gazet dat nieuwkomer Geert Vandekeybus op nummer vijf van de lijst van N-VA/PLE stond, wat eigenlijk niet de afspraak was. Ik werd gekozen tot gemeenteraadslid, wat ik combineerde met mijn baan in het onderwijs. In 2012 ben ik terug verkozen geraakt en ben maar één jaar gemeenteraadslid geweest. Toen heb ik ontslag genomen, omdat ik andere dingen wilde gaan doen.”
Lijstduwer
“In 2014 werd ik directeur van het College. De verkiezingen van 2018 kwamen eraan en Tom kwam weer langs om te vragen wederom op de lijst te gaan staan. Ik zei ‘Dat is de laatste keer dat ik op jullie lijst sta, maar dan als lijstduwer en ik stop met de politiek.’ Ik haalde echter zoveel stemmen, dat ik niet kon stoppen. Dat was een heel dubbel gevoel, maar ik vond dat ik mijn verantwoording moest nemen.”
VLAM-campagne
“Op een gegeven moment besloot ik me kandidaat te stellen om lijsttrekker te worden en in juli 2023 vroeg Bob Koning of ik de lijst van N-VA/PLE wilde trekken. Ik ben met de diverse mensen in gesprek gegaan om te vragen of ze het zagen zitten dat ik dat ging doen. Maar ze waren bezorgd of ik het me niet teveel zou aantrekken als het zou lukken om de verkiezingen te winnen. We zijn toen met de VLAM-campagne begonnen, (Veilig, Leefbaar, Actief, Meedenkend Essen). We hebben diverse organisaties laten spreken voor het bestuur en zij hebben vele actiepunten aangebracht, die we konden plaatsen in Meedenkend Essen. En zo is ons programma van onderuit gegroeid.”
De elfde zetel
“Ik heb ook veel tijd gestoken in nieuwe mensen op onze lijst te zetten, want dat is best moeilijk. We hebben geselecteerd op basis van profiel en zijn de gesprekken aangegaan, wat goed is gelukt. De lijst werd gevormd, de campagne uitgerold en eind augustus zijn we begonnen. 1 september was de start van onze campagne. Dat was heel intensief, want ik had natuurlijk mijn gewone baan ook nog. We moesten de elfde zetel halen, om zeker te kunnen besturen. Ik was onzeker in verband met de opkomst van de Essenaar naar aanleiding van het schrappen van de stemplicht. De opkomst was veel lager, maar wie zouden er stemmen? Die voor een nieuw bestuur of degene die het huidige bestuur wilden behouden?”
Spannend
“Dat was heel spannend, maar ik werd pas zenuwachtig toen de stembureaus sloten. We waren met al onze leden en sympathisanten in de sportcafé van de Sporthal. Er werd op veel schermen gekeken en de spanning steeg. De elf zetels kwamen en het feest begon! De eerste die ons belde was Jan Jambon, maar ik had mijn telefoon op dat moment niet binnen handbereik. De eerste die ik belde was mijn moeder, ze was megatrots!”
Onderhandelingen met de partijen
“Het drong eerst nog niet tot me door. Je hebt ook niet de tijd om blij te zijn, want dan beginnen de onderhandelingen met de partijen. De avond na de verkiezingen hadden we een akkoord met Vooruit. Daarna moet je de schepenen gaan aanduiden en moet je ook mensen teleurstellen.
Uitdagende job
“Op 3 december was de installatievergadering. De eerste dag als burgemeester was heel raar, omdat je al zo lang hebt gewerkt voor de installatie. Dat was vervelend, dat duurt gewoon te lang. Op 4 december hadden we meteen schepencollege. Er komt heel wat op je af en je moet aanvaarden dat je veel moet luisteren. Inhoudelijk is het een heel uitdagende job.”
Trots op mijn beroep
“Niks is zo leuk als mensen te helpen, naar ze te luisteren en te kijken welke opties er zijn, dat is fantastisch! Ik ben trots dat we nu in de regierol zitten om van Essen weer terug te gaan naar een leefbaar dorp, al zal dat tijd in beslag nemen. Ik ben trots dat ik de vertegenwoordiger van de Essenaar ben!”
NN