Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Onze mooie gemeente telt meer dan 18.500 inwoners. Allemaal mensen met een eigen achtergrond en een eigen verhaal. In deze serie van Noordernieuws laten we de mensen zelf aan het woord. Want wie zijn de mensen van Essen, wat doen ze en wat drijft ze?
Geert Vandekeybus (46) heeft altijd in Essen gewoond. “Ik ben in de Nieuwstraat geboren en al gauw zijn we naar de Moerkantsebaan verhuisd, tegenover de Kiekenhoeve.”, vertelt Geert, “Mijn ouders komen uit Essen: mijn moeder van de Steenpaal, mijn vader van Hoek en ze kwamen allebei uit boerenfamilies. Mijn moeder is het onderwijs ingegaan en heeft les gegeven op Mariaberg in de Kloosterstraat. Ze gaf het vak huishoudkunde. Mijn vader was landbouwinspecteur en ging bij de boeren langs voor o.a. melkcontroles. Daar nam hij melkstalen die werden gecontroleerd.
Ik heb drie broers: twee oudere en een jongere. Mijn jongste broer werkt op het secretariaat van het College Middelbaar. Mijn ander broer geeft les op Pito in Stabroek en mijn oudste broer werkt in de chemie. Mijn moeder wist haar voltijds baan perfect te combineren met haar gezin met vier zonen, ze kon uitstekend organiseren!”
“Als kind vond ik het wel leuk op school, maar les volgen, daar was ik niet zo voor gemaakt. Pauzes en tijd samen met vrienden doorbrengen vond ik veel leuker. Thuis leren? Dat ging helemaal niet goed. Ik weet nu dat ik me gewoon niet goed kon concentreren, ik was vooral bezig met hobby’s, zoals voetbal, de chiro en veel buiten spelen.”
“Op mijn 16de werd ik chiroleider bij de chiro en stak daar veel tijd in. Eigenlijk begon mijn leven toen echt. Ondertussen speelde ik ook volleybal en zat bij de Jeugdraad en de voetbal. Daardoor had ik weinig tijd om te studeren. Het is ook zo dat als ik ergens lid van word, ik ook uiteindelijk in het bestuur ga om mee te organiseren. Naast al deze dingen was ik tevens bezig met de Normaalschool en studeerde ik voor onderwijzer.”
“Mijn droom was om een eigen school op te richten, met een eigen visie. Ons ma was altijd ongerust, omdat ik zo’n onrustige geest had. Ze zei dat ik altijd nieuwe uitdagingen wilde hebben. En dat klopt, ik was altijd bezig met nieuwe dingen en dat is nu nog zo. Je hebt ieder jaar een nieuwe klas, waardoor de afwisseling jaarlijks groot is. Ik ben een onverbeterlijke optimist, denk in oplossingen en heb weinig last van kritiek. Iedereen maakt tenslotte fouten en ik zie overal kansen.”
Geert heeft zijn vrouw Linda Goetstouwers al jong ontmoet: “Ik was 15 en ontmoette Linda op het groepsfeest Chiro Happy-Dorp. In 1996 zijn we getrouwd, ik was 25, Linda 26. Linda is kleuterleidster van beroep. Op 17 juli 1998 werd onze dochter Lien geboren. Drie maanden later kreeg Lien een hersenbloeding, die fataal had kunnen aflopen. Maar door zeer goede inzage van een stagiaire in Gent heeft ze dit overleefd!” Linda en Geert mochten nog twee kinderen verwelkomen, Thomas op 23 maart 2000 en Senne op 2 april 2003. “Omdat Thomas toen hij groter werd een leuke sport wilde doen, is hij gaan volleyballen bij Dosko in Essen. Daar ben ik trainer geworden. Vanuit de vereniging ontstond het idee om een club te beginnen voor kinderen met beperkingen. We schreven een wedstrijdje uit en de Goestingclub werd ‘geboren’. De Goestingclub telt nu 9 kinderen en mijn vrouw is daar trainer.”
Ondertussen ging Geerts loopbaan verder. “Ik ben eerst onderwijzer geweest en werd daarna zorgbegeleider. Als zorgbegeleider doe je je best om te zorgen dat iedereen op de juiste plek terechtkomt, je zorgt als het ware voor iedereen. Nu ben ik sinds twee jaar directeur basisschool College. Voor die functie had ik me, na lang nadenken, kandidaat gesteld. Ik vond het zorgbegeleiden heel erg leuk en werken met kinderen natuurlijk ook. Na één trimester dacht ik: het directeurschap is niet mijn ding. De hoeveelheid administratie ging me tegen staan en ik miste het werken met kinderen. In de kerstvakantie heb ik besloten terug te gaan werken met kinderen en dat doe ik nu één dag in de week. Die ene dag geeft me de energie om ook die administratie te doen en ik kan het perfect combineren met het directeurschap.”
“De visie die ik op mijn 16de had, verschilt niet van hoe ik het nu zie: aan de slag gaan met de kwaliteiten van de kinderen, niet met hun gebreken. We leggen de focus veel teveel op wat kinderen niet kunnen, laat ons bezig zijn met wat ze wel kunnen en laten we dat versterken. Een school waar niet veel druk op kinderen wordt gelegd, is mijn doel.
Van 2006 tot 2013 ben ik gemeenteraadslid geweest voor de PLE (Project Leefbaar Essen) en ben daar nog steeds voorzitter van. Qua politiek is mijn droom een gemeente zonder partijen, waarbij de gemeenteraad objectief voorstellen kan beoordelen.”
Fysiek zit Geert nog steeds niet stil. “Ik heb ondertussen leren tennissen en zit in een fietsgroep op Wildert: B’kes. Doorheen het weekend ben ik in de provincie Antwerpen bezig om verschillende Dosko ploegen te coachen. Ik ben ook sportief coördinator van deze club.”
“Ik geniet van iedere dag en ben nu bezig om een goede directeur te worden. Het eerste jaar van je directeurschap ben je een kleuter, daarna word je peuter. Ik wil volwassen in mijn job worden en zie dat als een grote uitdaging! Daarna zullen allicht weer andere uitdagingen komen.”
LW
88
