Het Schakeltje en zijn vrijwilligers

Welzijnszorg bisdom Antwerpen is speciaal opgericht voor mensen die het wat minder hebben. Om de werking ter plaatse te versterken, is in 1996 de Welzijnsschakel opgericht.
Kringwinkel Het Schakeltje aan de Kerkstraat is één van die Welzijnsschakels. De werking van de schakels kan onderling verschillen, maar één ding hebben ze gemeen: er werken groepen vrijwilligers die zich bekommeren om de minder bedeelde mensen.
Leo Van Gink (61) is de diaken van Essen en Kalmthout en richtte in 1996 Het Schakeltje op.

“Dit gebouw was vroeger een nonnenschool en eigendom van de parochie”, vertelt Leo, “De klassen verhuisden in 1997 geleidelijk aan naar Mariaberg en ieder lokaal dat vrij kwam, werd gehuurd.”
Er werken nu ongeveer dertig vrijwilligers bij Het Schakeltje. Sommigen hiervan zijn hier al vanaf het begin en de leeftijden variëren: de oudste is in de zeventig, de jongste eenendertig. Er zijn hier al heel wat vriendschappen onder de vrijwilligers ontstaan: mensen hebben steun aan elkaar en voor sommigen is het een hobby, je hebt dus meteen al raakvlakken.”

Zo’n tien jaar geleden werd het beleid op de schop genomen. “We waren altijd bezig dingen voor mensen te doen,” legt Leo uit, “maar dat hebben we veranderd. Tegenwoordig doen we dingen mét de mensen. We hebben diverse klanten uit onze doelgroep gevraagd om hier als vrijwilliger te komen werken. Immers: hun inzichten als klant en als minder bedeelde maakt hen tot ervaringsdeskundige waar je veel van kunt leren! Die samenwerking is heel goed gegaan. Sommige vrijwilligers leven zelf in armoede.”

Vrijwilligers zijn altijd welkom bij Het Schakeltje. Ondanks de beperkte openingsuren (woensdag van 14:00 -16:00 en zaterdag van 10:00 – 12:00) komt er heel veel bij kijken. Alle binnengekomen kleding moet worden uitgezocht, gesorteerd en gecontroleerd of het goed genoeg is om verkocht te worden. Kleding die wordt afgekeurd, wordt opgehaald door de Wereld Missiehulp uit Boechout.
Daar wordt alles opnieuw gecontroleerd en wat nog bruikbaar is, wordt naar hulplanden vervoerd. Het onbruikbare wordt aan bedrijven verkocht die de materialen recyclen en van die opbrengst worden de transporten naar de hulplanden betaald.

Bij Het Schakeltje is een ontmoetingsruimte, het Egeltje genaamd en in een vitrinekast staan talloze egeltjes van allerlei materialen opgesteld.
“Die egels zijn ons symbool, “legt Leo uit, “het is het symbool van je stekels uitzetten tegen armoede. In deze gemeenschapsruimte kunnen mensen koffie drinken en er is altijd wel iemand aanwezig waar ze hun verhaal aan kwijt kunnen.”

Soms komen er meldingen binnen dat het bijvoorbeeld niet zo goed gaat met iemand of dat iemand zit te vereenzamen. Leo gaat op die meldingen af en bezoekt mensen thuis, vaak met het resultaat dat die personen dan ook langs gaan komen voor een praatje en een kop koffie.

Mensen die heel weinig inkomen hebben, kunnen in aanmerking komen voor een Schakelkaart. Met deze kaart krijgen ze nog eens 50% korting op de vermelde prijs bij Het Schakeltje. Omdat dit een persoonlijke kaart is, moet er een pasfoto op. In verband met de kosten komt Leo waar nodig die foto bij de mensen thuis trekken.
Maar het blijft niet bij die 50% korting. Er wordt veel georganiseerd voor deze groep, zoals een kerstmaaltijd, uitstapjes naar een pretpark, gaan vissen en nog veel meer. Alle kosten voor deze activiteiten worden gedekt door de inkomsten uit de winkel. Ook de huur en elektriciteit van het pand worden hier van betaald.

“Het is niet zo dat alleen mensen met een laag inkomen hier mogen komen,” vertelt Leo, “iedereen is hier van harte welkom! We hebben ook een klantenkaart voor de niet-Schakelkaarthouders. Heb je hier vijf keer spullen gekocht, dan krijg je het gemiddelde van het uitgegeven bedrag aan korting bij je volgende aankoop.

Jeannine, Hilda, Marina, Marie-Rose, Rina, Elly en Sandra zitten net even koffie te drinken en vertellen over hun beweegredenen om dit werk te gaan doen.
“Het concept moet natuurlijk aanspreken,” vertellen ze, “we hebben een heel goede ploeg. De collegialiteit is groot en er is op allerlei vlak altijd veel steun en aandacht voor elkaar en er zijn al heel wat vriendschappen ontstaan. Het is als een hobby. Het is nuttig, je krijgt er veel waardering voor en je weet dat je goed doet voor mensen die weinig geld hebben.”

“Mijn zoon was overleden,” vertelt Jeannine, “ik wilde toen afleiding hebben en mijn collega’s hier hebben me heel erg geholpen en veel steun gegeven.”

“Ik ben heel blij met deze geweldige groep mensen,” zegt Leo, “ en het zou prachtig zijn als er nog meer mensen zich zouden aanmelden voor dit werk!”

U kan Leo bereiken op 0476.236693

LW

24