Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Het grote talent van Corinne Claes (76) uitte zich op zeer jonge leeftijd. Al op haar achtste tekende ze de prachtigste dingen met Chinese inkt en ook met gewone (kleur)potloden.
Kunstacademie
“Mijn vader was kunstenaar en sneed houten taferelen in zacht, Congolees hout”, vertelt Corinne. “Ook mijn grootvader was zeer creatief. Onder andere bewerkte hij kompassen van schepen, die destijds nog in koper waren. Mijn tekenen werd niet door mijn ouders gestimuleerd en ik mocht ook niet naar de kunstacademie. Daar zat geen toekomst in, aldus mijn ouders. Ze vonden dat ik eerst mijn studies aan de Humaniora moest af maken! Maar tekenen deed ik nog steeds, voor en na school. Het was mijn grote hobby en nu mijn enorme passie.”
Materialen
“Na mijn Humaniora ging ik werken op een bureel waar ik receptie- en secretaressewerk deed. Omdat ik thuis mijn salaris afgaf, wat heel normaal was in die tijd, vond ik dat ik ook inspraak had. ‘En vanaf nu ga ik naar de avondschool van de academie in Antwerpen’, zei ik, en volgde daar vier jaar beeldende kunsten. Dit is een vorm van kunst waarbij een afbeelding wordt gerealiseerd of weergegeven in de vorm van een kunstobject, bijvoorbeeld een schilderij. Zo leerde ik de specifieke kennis van de materialen die hiervoor gebruikt worden, zoals olieverf, mediums, acryl, … Mijn voorkeur gaat uit naar olieverf. Acryl droogt te snel en ik schilder graag ‘nat in nat’. Bij deze schildertechniek voeg je nieuwe verf toe aan eerdere lagen nog natte verf.”
Op zoek naar een stijl die me aansprak
“Jarenlang zocht ik naar een stijl die me echt aansprak, maar die kon ik niet vinden. Ik denk dat ik te ambitieus was, want ik wilde alles schilderen. Ik richtte me op het symbolisme, dat is realisme vermengd met verbeelding. De voorbereiding van deze werken duurde soms langer dan het werk zelf, namelijk door de verduidelijking van het idee van de kunstenaar. Tot iemand me zei: ‘Jouw specialiteit zit in het schilderen van ogen.’ En wie hebben er prachtiger ogen dan dieren? Al hun gevoelens kun je er in aflezen. Het eerste dier dat ik schilderde was onze jachthond Max, in drie verschillende houdingen. Tegenwoordig hebben we drie Duitse Staande Draadharen, die ik al verschillende keren op doek heb vereeuwigd.”
Twee gouden medailles aan de A.E.A
“Daarna heb ik nog veel honden geschilderd en ik wist dat ik mijn stijl gevonden had. Ik schilderde nog wel andere dingen, maar er kwamen altijd dieren bij. Dieren zijn de mooiste wezens op aarde. Het liefst schilder ik koeien, apen en katachtigen, zoals tijgers, luipaarden, leeuwen. Toen ik kinderen kreeg ben ik lange tijd gestopt met schilderen, omdat ik er geen tijd meer voor had. In 1996 ging de laatste de deur uit en ben ik weer begonnen. Al snel haalde ik mijn diploma’s aan de A.E.A. (Academie Européenne des Arts) in Gembloux, waar ik twee gouden medailles behaalde.”
SOLO-tentoonstelling
“Destijds woonde ik in Stabroek en deed in 1998 voor de eerste keer mee aan de groepstentoonstellingen in het kasteel Ravenhof. Dat is ondertussen al 24 jaar geleden en won daar verschillende malen de eerste prijs van het publiek. Tevens ben ik al vijf keer genomineerd voor de cultuurprijs van Stabroek, maar die heb ik tot zover nog niet mogen ontvangen. Hopelijk heb ik dit jaar meer geluk.
Om de vijf jaar, rond mijn verjaardag, organiseer ik een SOLO-tentoonstelling in het Ravenhof. Maar in 2020 gooide Corona roet in het eten door de pandemie en waren er geen tentoonstellingen meer. Ik had wel genoeg tijd om flink door te schilderen.”
Mijn Dierenrijk
“Ik had al verschillende doeken met dieren erop en kreeg de ambitie om dat aantal te vergroten. Het is een geweldige verzameling geworden, vandaar mijn idee om wederom een SOLO-tentoonstelling te organiseren, met als titel: ‘MIJN DIERENRIJK’, van muis tot olifant. Meer dan 75 werken zullen tentoongesteld worden en ik hoop dat veel mensen een kijkje komen nemen!”
Wanneer: 11, 12 en 13 november van 13:00-18:00
Waar: Kerk Attenhoven, Kerkstraat 125, Hoevenen
NN
214
