De bijzondere hobby van…Lieve Fimmers!

Schrijven loopt als een rode draad door het leven van Lieve Fimmers (70). Het bepaalde haar beroep, hielp haar bij een heel zwarte periode in haar leven en nu zet ze haar gave in voor de begeleiding van jongeren.

Behandeling van psychische klachten

“Eigenlijk schrijf ik al sinds ik een pen kan vasthouden”, zegt Lieve. “Ik had altijd het idee dat schrijven heel belangrijk voor me zou worden. In mijn tienerjaren schreef ik al over dingen die me bezighielden. Zelf kom ik uit een omgeving waar veel onverwoord bleef en ik luisterde vooral naar wat niet gezegd werd. Dat heeft ook meegeholpen aan mijn latere beroepskeuze, namelijk kinesist. In het bijzonder de behandeling van psychische klachten die zich lichamelijk uiten, zoals spanningshoofdpijn, maagklachten, burn-out en seksueel misbruik. Mijn stage deed ik in de psychiatrie en bijzondere jeugdzorg. Mijn broer leed aan schizofrenie, waardoor mijn interesse in psychisch welzijn werd gewekt.”

Elke dag kan de laatste zijn

“Ik schreef nog steeds, maar niet zo vaak meer, alleen als iets sterk binnenkwam. Dat waren dan vooral gedichten, kleine cursiefjes of bedenkingen, maar die heb ik nooit bewaard. Toen mijn zoontje Wouter van 8 verongelukte, ben ik ze wel gaan bewaren. Twee dagen ervoor was hij thuisgekomen met een oranje, plastic scherf van het achterlicht van een auto. Hij vond dat zo prachtig, hij zei: ‘Kijk mamma, als het naar de zon keert, is het een diamant!’ Twee dagen later verongelukte hij in de Stationsstraat. Maar die uitspraak houdt me jaren later, in moeilijke omstandigheden, nog steeds overeind: alles wat je met liefde en in het juiste licht bekijkt, gaat schitteren. Voor mij is dat de essentie van Wouter’s leven geweest. Dat mooie van mijn kind heeft de overhand gehouden, niet de pijn en de woede. Het heeft me aangezet om bewuster te leven, want elke dag kan de laatste zijn.”

De waarde van schrijven

“Vanaf dat moment ben ik gaan bewaren wat ik schreef, want ik voelde dat schrijven me letterlijk hielp om op verhaal te komen. Taal is voor mij: iets herkennen en erkennen. Ik voelde de waarde van wat ik schreef. Nadat ik op pensioen ging kreeg ik meer tijd en deelde ik wat ik schreef, met mensen in mijn directe omgeving en merkte dat die er wat aan hadden. Dat een wijsheid, die voor mij bruikbaar was, ook hen hielp. Steeds meer ging ik me op gedichten toeleggen, al schrijf ik heel soms nog wel een lopende tekst als dingen meer woorden nodig hebben. Een gedicht is voor mij een manier om naar de essentie te gaan, naar de kern van de dingen te komen. Het is beknopt, je raakt de kern en schept een sfeer of beeld.”

Binding met natuur en taal

“Dingen die me raken zijn het lot van de mensen, de natuur en kleine wonderen, zoals een vlinder, een egeltje dat oversteekt, een lekkende dakgoot waar je de muziek in hoort, de zon in een druppel water zien. De binding met de natuur en de taal is er altijd geweest. Ik heb honderden gedichten geschreven toen corona zijn intrede deed en er minder maatschappelijk leven mogelijk was. Daarvoor heb ik gewerkt met de gedichten van Federico García Lorca en dat wilde ik ook met mijn eigen gedichten gaan doen.”

Muzikaal ondersteund door Lief Wuyts

“Toen corona kwam, ben ik mijn gedichten opnieuw gaan bekijken en heb de rode lijn erin gezocht. De selectie die ik heb gemaakt zijn gedichten rond het lot van mensen en hun zoektocht naar geluk, een thema dat veel in mijn werk terugkomt. Omdat ik met Lorca geleerd had om gedichten op een podium te brengen, wilde ik dat ook met mijn eigen werk doen. Daarom heb ik een bundeltje samengesteld met een deel van de gedichten van de voorstelling, die ik op 17 oktober zal geven in GC Oude Pastorij. Deze voorstelling wordt muzikaal ondersteund door Lief Wuyts. Haar bijdrage versterkt en onderlijnt de zeggingskracht van de teksten.”

Ten voordele van TEJO

“Het bundeltje kunnen ze dan kopen of nadien bestellen via telefoonnummer 03.667.30.37. De verkoop van het boekje is ten voordele van TEJO. Een organisatie die zich inzet voor opvang en begeleiding van jongeren tussen tien en twintig jaar. Ik heb vooral vanuit mijn werk gemerkt, dat bij veel volwassenen de oorzaak van veel problemen in hun jeugdervaringen terug te vinden zijn. TEJO zorg voor opvang en professionele begeleiding.”

 

NN