In de kijker: Ilse

31 augustus 2016 Dieren, Essen, Nieuws

Hallo, mag ik me even voorstellen? Ik heet Ilse. Zoals je op de foto’s kunt zien ben ik misschien niet moeders mooiste, maar wel heel erg lief!

Omdat ik niet kan tellen, weet ik niet precies hoe oud ik ben, maar tien jaar ben ik zeker.
Ik heb een poos op straat moeten zwerven, wel een jaar lang, nadat mijn baasjes me dumpten. Waarom heb ik nooit begrepen.

Van al dat zwerven in de buurt van een huis, in de hoop dat ik binnen mocht komen, begon ik te snotteren. Toen hebben mensen me gevangen en naar een dierenarts gebracht, die me dan maar dood moest maken. Maar die mensen wilden dat niet betalen en daarom werd ik hier gebracht, naar Canina. Ik snotter niet meer, maar ik moet wel af en toe een convenia spuit krijgen, om te zorgen dat het snotteren ook niet meer terugkomt.

Ik heb het hier bij Canina heel erg goed, maar ik verlang zo heel erg naar een eigen schootje. Omdat ik niet zo mooi ben, word ik altijd genegeerd door mensen die hier komen kijken voor een poes. Daar ben ik vaak verdrietig om. Ik vind het zo heerlijk om op schoot te zitten en dat mijn buik gekriebeld wordt. Daar geniet ik heel erg van. Ondanks dat ik wat mager ben en niet zo jong, laat ik me niet doen door andere katten. Ik geniet nog van het leven, ben vrolijk en toch rustig. Omdat ik niet meer de jongste ben, is een gezin met kleine kinderen geen goed idee, dat is te druk voor me.