Jaren ’90 te Hasselt

Afgelopen zaterdag zat ik in Hasselt waar ik even terug in de jaren ‘90 werd gegooid. Wat is er veranderd?
Er was sowieso een hoop volk aanwezig, dat enkele decennia geleden beter in hun fluorescerende pakjes pasten. Het was geweldig om hen in al die kleuren te mogen aanschouwen.
Mensen gaan nog even sterk uit hun bol en drinken nog evenveel, maar de wagen blijft thuis of aan het hotel staan met een lege parking tot gevolg. Verstand komt dus inderdaad met de jaren of ligt het aan de consequenties die eruit voortvloeien? Een mens is een raar beestje. Zonder deze consequenties zou er geen rem op hun gedrag staan, vrees ik.
Er was een mix aan leeftijden aanwezig, van 18 tot 65 jaar, die allemaal even ferm genoten van the beats uit de jaren ’90. Ik zag er een vrouw van om en nabij de dertig, uren dansen met haar gsm in de lucht. Ook niet goed voor dat nekje denk ik dan. Ze had geen oog voor anderen, het enige wat voor haar belangrijk was, was zijzelf. De heren hadden er wel oog in, ze vonden zo de inkijk in haar lage decolleté best gemakkelijk. Dancing with myself van Billy Idol, mag dan een hit uit 1982 zijn en niet uit de jaren negentig, het is wel de hype van vandaag. Ik zag er meerderen zonder aanwijzingen van een regisseur zichzelf non stop in beeld brengen. Hier gaat het dan niet meer om leuke foto’s nemen om herinneringen te koesteren. Zelfs aan het toilet lieten de dames geen seconde onbenut om zich met tuitende lippen, herschikte borsten en bijgewerkte make-up te vereeuwigen na een check- up in de spiegel. (Niet alle dames!) En dan heb je de mannen… die stonden met hemden uit hun broek aan te schuiven om het teveel aan vocht te laten afvloeien, om dit vervolgens weer in een vlot tempo aan te vullen. Hoe later op de avond, hoe meer problemen met hun evenwichtsgevoel en hoe vuiler de grapjes. Geen wijzigingen in tijd hier… Gelukkig maar.
Het was een leuke avond met leuke mensen, maar het is minder leuk als je tegen de ochtend geen vrije taxi vindt om je naar het hotel te brengen. Zeker niet bij een temperatuur van min 1, geen jas en een half uur lopen. Sowieso als het deel van de groep dat de weg kent al weg is.
Maar één ding is zeker: je bent bevroren maar zeer zeker terug nuchter…

Martine de Weerdt

148