Leven

Ik schrijf graag, maar niet foutloos en daar word ik vaak over aangesproken. Zelfs neergehaald en in alle eerlijkheid? Ik trek me daar geen reet meer van aan. Ik heb veel te vertellen en daar gaat het om.
Ik denk vaak na over het waarom en, gezien mijn ongeduld, over het wanneer. Onlangs kreeg mijn gezin een verdict en dan gaat het niet meer over het wanneer, maar over het nu. Genieten van vandaag, van de kleine dingen die je hart groot maken.
Iedereen, die geconfronteerd wordt met een ongeneeslijke ziekte of een verlies, weet dat niets vanzelfsprekend is. Dat je elke seconde van verkregen warmte in je hart moet bewaren als een zoete herinnering en moet koesteren. Je moet ook altijd jezelf blijven, omdat jezelf veranderen voor een ander verspilde tijd is, je ware ik zal altijd zijn weg zoeken. Door te willen veranderen uit liefde, ondermijn je je geluksgevoel en word je op termijn een onaangenaam persoon en uiteindelijk word je toch nog uitgebraakt. Verlaat mensen die je willen veranderen, je weet nooit hoeveel tijd je nog hebt… het leven is geen toneelschool, wil je blijven doen alsof? Sommige mensen passen nu eenmaal niet bij elkaar. Hoe groot de passie ook is, er valt nog een leven te delen buiten de slaapkamer.
Er is maar één geluksformule: blijf jezelf, blijf eerlijk en de enige persoon aan wie je verantwoording moet afleggen ben jezelf. Als je achterom kijkt en je stelt vast dat de mensen waar je mee omgaat van je houden om wie jij bent, dan ben je goed bezig. Hoe lang of hoe kort je leven op aarde is, je hebt deze kostbare tijd goed en verantwoord gebruikt.

Martine de Weerdt

208