Martha De Ryck mocht vandaag haar 100ste levensjaar ingaan en dat werd in Sint-Michaël feestelijk gevierd!
Martha werd geboren in Essen als dochter van Jos De Ryck en Joanna (Jowke) Geets. Ze werd lid van de Socialistische Vrouwen ( SVV- SV) en bij ATB De Natuurvrienden samen met haar echtgenoot Albert De Moor. Zij kregen in 1952 hun zoon Roland die later nog OCMW- en gemeenteraadslid werd voor de Socialistische Partij. Ze ging later als afgevaardigde van SOV in het bestuur van de gemeentelijk seniorenraad zetelen en nam er de taak van penningmeesteres op zich. Nauwgezet werd over de kas gewaakt en die klopte op de halve frank. Martha werkte mee aan de SV-handwerktentoonstellingen en de andere activiteiten. Samen met Albert werden bij ATB de Natuurvrienden reizen mee georganiseerd en trokken ze met hun caravan in een groep naar verschillende toeristische plaatsen.
Het spoor
“Mijn man was machinist”, vertelt Martha. “Eigenlijk werkte mijn hele familie bij het spoor. Mijn moeder was bareelwachter op de Donkweg, mijn vader werkte ook bij het spoor, net als mijn broer. Mijn broer reed met de vrachtwagen van de spoorwegen en bracht de aangevoerde pakketjes bij de mensen thuis. Mijn man en ik mochten een zoon krijgen, Roland en zijn in de Hemelrijklaan gaan wonen.“
Oorlog
“De oorlog heeft heel zwaar op me gewogen en nog. Mijn vader was bij het verzet en we waren thuis toen op het huis aan de overkant een V1 bom viel. Niemand van de overburen heeft het overleefd. Ik kreeg een stuk glas in mijn elleboog en er zit nog steeds een stukje in. Ons huis stond naast het spoor, tegenover het huidige tuincentrum waar nu het fietspad is. Het raakte door de bom beschadigd en daarom zijn we de familie Keeske Rossen in de Veldweg gaan wonen. De treinen van den Duits passeerden aan de bareel met Joodse gevangenen. Op zekere dag wierp een Joods meisje en briefje uit de trein. Ik ben het briefje gaan op rapen en er stond een adres op in Antwerpen. Ik ben de brief, op gevaar zelf opgepakt te worden, er persoonlijk gaan afgeven.
Kan het nog niet geloven
Haar man Albert, geboren op 29 januari 1921, stierf 9 januari 2010 op 88-jarige leeftijd (9 januari 2010), maar Martha bleef in de Hemelrijklaan wonen. “Ik ben altijd een gezond mens geweest, tot ik op mijn 94ste viel en mijn arm brak. Toen was het beter om naar Sint-Michaël te verhuizen. Het was wennen en soms nu nog. Ik ben stil blijven staan op de dag dat ik hier ging wonen en kan zelf nog niet geloven dat ik 100 jaar ben geworden”, vertelt een stralende Martha. “Ik ben echt blij en voel me vrolijk, wie had dit ooit gedacht? Ik ben ook gezegend met drie kleinzonen en twee achterkleinkinderen, die vandaag allemaal aanwezig zijn. Ik geniet van mijn glaasje witte wijn en heb het goed.
Omringd door haar familie genoot Martha van een heerlijke dag. Honderd jaar is speciaal, er was een taart van een meter lang en er werd een lindeboom geplant. Directeur Guy Henkens, schepen Helmut Jaspers en schepen Brigitte Quick spraken de jarige ook toe. Ze hadden een mooi cadeau voor Martha mee: een ingelijste felicitatie van koningin Mathilde.
Een bijzondere dag voor een bijzondere dame!
NN, Roger Van Ginderen
Klik op de foto’s om een vergroting te zien en door te bladeren met de pijltoetsen of de muis. Druk ESC om af te sluiten.
Op de foto’s berust het auteursrecht. Neem contact met ons op als u een foto wilt gebruiken of laten afdrukken.