Martine de Weerdt schrijft…

18 februari 2017 Columns, Martine de Weerdt schrijft

Schrijfster Martine de Weerdt, bekend van haar erotische thrillers: Een huis met een scenario en Een tekstbericht met gebaren, heeft ook een scherpe pen. Iets wat ze goed laat zien in haar columns. Martine zal regelmatig een column in Noordernieuws plaatsen, waarin ze allerlei onderwerpen ter sprake brengt.
Vandaag haar eerste column.

OPEN BRIEF AAN DE MINISTER

Het begon deze morgen meneer de minister, toen ik op mijn klavier de 1 van de 10 cent extra voor een kop koffie wou klikken op mijn nieuwe menu, toen een klant zei dat hij echt geen 10 cent extra gaat betalen voor zijn tasje koffie.
‘Kunt ge dan niet gewoon die koffie in ‘t zwart ontvangen?’, vraagt de klant die met zijn beperkt pensioen na zijn 50 jaar knoerthard werken zijn dagelijks sjatteke koffie in gedrang ziet komen.
In het zwart? Als de witte de te maken kosten nog niet kan dekken?
Ik weet niet ze??
Dus ik vraag u meneer de minister, wat moet ik doen?
De energiekosten gaan met ontembare schreden omhoog.
Elke leverancier moet ook opslaan gezien hen ook de nodige taksen worden opgelegd. Te begrijpen maar ik moet mijn verhoging uiteenzetten en verantwoorden aan de consument die begrip toont tot hij de klip van zijn geldbeugel moet opentrekken want die zijn factuurke van het water en de stroom werd er ook niet beter op toch?
Ik hoor u zeggen wat is € 50,00?
Niet veel als ge minimaal € 5000.00 uit het de kassa van de regering trekt. (Die hebben geen witte kassa zeker?) of voor zij, die beslissen om 5000.00 eurootjes uit te delen aan de weduwe van een bankier, die pas na zijn dood minister van Staten werd. Tja, een minister meer of minder? Een gaatje van één of twee meter in de begroting? Who cares? Niet zij die niet wakker liggen van die € 50,00.
De regering, dus ook u meneer de minister…(laat me dan even angstig duidelijk maken dat jullie met meer ministers zijn dat de koninklijke harmonie toch?) jullie zitten allemaal met jullie middelvinger in mijn welgevormde kont om mij als handpop in uw poppenkast te bewegen zodat jullie schuifke gevuld wordt. Pijnlijk, vooral de vingers van al die dode ministers die door hun stijfheid niet echt meer meewerken.
Gelukkig is het gaatje voor het kontgaatje nog vrij om iets plezant te doen en voor alle duidelijkheid >> gratis. (voor ik daar ook nog eens 12% btw op moet gaan betalen gezien dit ter plaatse geconsumeerd wordt…).
Maar makkelijk lopen doen we niet echt meer meneer de minister, laat staan ver.
Ik voel me soms de sirene van een ziekenwagen.
“DoeDitDoeDatDoetDitDoetDat eeeeennnn BetaalDitBetaalDatBetaalDitBetaalDat…”
Dus? Wat moet ik doen meneer de minister?
Ik, die elke dag met verse producten, goede gerechten op tafel tover en dit in alle verplichte eerlijkheid in mijn witte kassa tik.
Ik, die keer op keer met angst de rekeningen uit mijn brievenbus haal omdat ik week na week dieper afzak…
Wat moet ik doen meneer de minister?
Minister worden misschien? Ik zou de Koning zijn toelage vervangen door de vingers van de ministers en zijn toelages gebruiken om de horeca terug leefbaarder te maken.
Want nu is het kut, klote en fucked up en laat frustraties afreageren alsjeblieft taksvrij zijn en blijven…
Yours truly for many years to come.
All for one and one for me, myself and I >> Een patent op deze zin nemen misschien?
Als “De” president van Amerika dat kan… dan kan een ministerke dat toch ook?