Geef me twee ingrediënten en de juiste kruiden en ik maak iets heerlijks klaar. Maar gebak is niet mijn ding, omdat ik graag improviseer en nooit iets afweeg. Zelfs mijn beslissingen worden genomen naargelang mijn gevoel. Een weegschaal zonder batterijen zorgde er deze morgen voor dat ik die lijn moest doortrekken bij het maken van een cake. Omdat ik me nooit ergens zomaar bij neerleg, dacht ik met wiskunde de oplossing in handen te hebben. Ik nam een meetlat, een stylo en een kilo bloem. De hoogte van het pak was 12,5 cm, dus om de 2,5 cm een streep: een streep stond voor 200gr bloem. Met het pakje boter en de suiker deed ik hetzelfde. Het enige juiste waren de vier eieren waarschijnlijk, want terwijl alles in mijn handen rijst… dit product deed niets. Het weigerde op de juiste temperatuur ook maar een millimeter in volume toe te nemen. Maar, een cake kan ook een koekje zijn. Het is maar hoe je het bekijkt. Een sterke man kan in je armen een klein kind worden, terwijl een klein vrouwtje in een tijger kan veranderen als je aan haar welpjes komt.
Hoe dan ook, het was lekker.
Als alleenstaande met kinderen, een eigen zaak, een oeverloze fantasie en redelijk hectisch verleden, waardoor ik in de nacht bladzijden vol schrijf, blijft er weinig tijd over voor wat anders. De laatste weken zijn dus een openbaring geweest. Ik had plots een zee van tijd en daar werden de kids niet vrolijk van. Iedereen werd verplicht om kasten uit te ruimen en hun deel van de grote schoonmaak op zich te nemen. Hierdoor veranderde mijn huis tijdelijk in een oorlogsgebied. Elke ruimte stond op zijn kop. Uiteindelijk verdween 2/5 van de inhoud van onze kasten in grijze vuilzakken, glasbakken en kledingcontainers.
Corona brengt veel teweeg. Terwijl we niet mogen samenhokken, is de verbondenheid nog nooit zo groot geweest. Ik hoop dat iedereen dit gevoel vasthoudt, mensen vaker de fiets blijven nemen en wandelen geen noodzakelijke situatie vinden. Dat iedereen respect mag blijven krijgen voor zijn inzet en dit in elke sector. Laat het duidelijk zijn dat ik het hier niet over uitschrijvers heb van de GASboetes van €250,00 die te onpas uitgedeeld werden. Terecht is terecht, maar bij sommigen komt de arrogantie van de macht in zulke situaties bovendrijven als een vetlaagje bovenop de soep.
En wonderen geschieden, onze politieke partijen waren het in korte tijd over verschillende zaken eens. Dat ze hiermee een keertje echt baas over ons konden spelen en dit de nodige kicks teweeg bracht, zal er wel iets mee te maken hebben gehad. Maar, het mag gezegd zijn… we hadden deze maatregels nodig om gezond te blijven.
Dus: Chapeau you, bitches.
Voor iedereen die het leuk vindt, 9 april kun je mijn ingetogen geleuter aanhoren bij Luk Alloo in de nacht.
Martine de Weerdt