Volgens Wikipedia, want zo slim ben ik ook weer niet Pfff (de afkorting van POEF), is Genesis het eerste boek van de Hebreeuwse Bijbel en betekent ‘ontstaan en ‘in het begin’ en volgt de traditie om de hierna volgende boeken aan te duiden met het eerste woord ervan. Dus in het Nederlands boek begint het boek met de zin ‘In het begin’ schiep God de hemel en de aarde’.
Volgens dit boek vestigden de mensen zich op een laagvlakte in het land Sinear, niet ver van de Eufraat. Zij spraken af een stad te bouwen met een grote toren die ‘tot in de hemel reikt.’ Zo zouden ze beroemd worden. Maar God daalt af om het allemaal te bekijken en vindt dat ze het te hoog in de bol hebben. Daarom besluit hij een spraakverwarring onder de mensen te veroorzaken, zodat ze elkaar niet meer zouden verstaan. De bouw van de stad en de toren wordt na deze Babylonische spraakverwarring gestaakt en de mensen verspreiden zich over de aarde. Het ontstaan van de verschillende vreemde talen.
Nu kan ik, als Antwerpse Belgische, inderdaad volledig begrijpen dat, indien wij aangesproken worden in het Noors, Bulgaars, Pools of Hebreeuws, er ongetwijfeld veel mensen zijn die met hun mond vol tanden staan. Maar als het al zover is gekomen dat een Nederlands sprekend, weldenkend en intelligent mens, zoals mijn vriendin, haar Antwerpse Belgische vriendin niet verstaat, weet ik nu hoe een oorlog kan ontstaan.
De voorbeelden :
Bij een héél dierbare vriendin van ons beiden, een ware zuipschuit, hing reeds geruime tijd het zwaard van Damocles boven het hoofd. Een vlijmscherp zwaard vastgemaakt aan een flinterdunne paardenhaar. Bij het minste of geringste kon het dunne paardenhaar knappen met alle gevolgen van dien. En op een dag, na het zoveelste bacchanaal, een losbandige drinkpartij, was het zover. Bij een alcoholcontrole werd zij staande gehouden, moest uiteraard, zoals wij dat noemen BLAZEN, en werd tot haar verschrikking (nogal veel) positief bevonden. Dus rijbewijs voor ettelijke tijd kwijt met daarenboven nog een fikse geldboete te verwachten in de toekomst. Dus vertel ik dat aan mijn Nederlandse vriendin en zij … met de paniekerige vraag : wie heeft jou verteld dat zij is AANGEHOUDEN. Ik zeg haar : “maar neen (en ik heb er nog juist niet Trut aan toegevoegd, want dan zou de oorlog tussen Nederland en België ongetwijfeld uitbreken) zij is niet aangehouden, zij moest enkel blazen en haar rijbewijs inleveren.”
Zij ..HA : Daarom ga ik liefst met de fiets, ook al kunnen ze je dan ook AANHOUDEN. Dus ik antwoord hierop : Waar haal je dat nu in godesnaam uit! Er is NIEMAND AANGEHOUDEN en voor die feiten van enkel dronken voeren WORD JE NIET AANGEHOUDEN. In hoofdletters, want ik begon kwaad te worden en hoofdletters zijn met een klavier de enige mogelijkheid om je gemoedsgesteldheid uit te drukken.
Zij : HA… spraakverwarring : In Nederland spreek je van aanhouden als ze je laten stoppen. Ik weer in hoofdletters : In België is aanhouden: gevangenis of vreemd gaan (wat tussen beiden weinig verschil uitmaakt, want voor moeilijkheden zorgen is om moeilijkheden vragen)
Zij : HA… het zijn echt wel twee verschillende talen als het er op aankomt.
Dan komt ze plots met HET voorbeeld, het voorbeeld van de POEF. Voor haar is een poef een rond ding om op te zitten of je voeten op te leggen. EINDELIJK zijn we één, een woord dat wij beiden gebruiken. Een poef wordt inderdaad bedoeld om je voeten op te leggen of op te zitten, niettegenstaande in België ‘poef’ nog honderden andere betekenissen kan hebben.
Ik heb gewone CONFITUUR gemaakt, zij : ik maak mondaine JAM.
Ons containerpark is bij haar het milieupark.
Wij eten een boerse CROQUE-MONSIEUR maar zij een chiquere TOSTI. Een LINTMETER is bij haar een CENTIMETER alsof die meter 1 cm lang is, wat kan je daar in hemelsnaam mee doen ?
Mijn VIJGEN NA PASEN is bij haar MOSTERD NA DE MAALTIJD, waarom zou je nog mosterd na je maaltijd gebruiken, alles is op en vijgen eten kan altijd.
Wij zeggen DE KAT BIJ DE MELK ZETTEN, zij … DE KAT OP HET SPEK BINDEN. Spek is om te bakken en niet om op een kat te binden, ik zie zelfs het verband niet.
Wij zeggen : DAT IS ZO OUD ALS DE STRAAT , zij …HET IS ZO OUD ALS DE WEG NAAR KRALINGEN , alsof Krakelingen de enige oude weg in Nederland is.
Zo zijn er nog ontelbare spraakverwarringen op te noemen tussen de Nederlandse en Belgische taal en dat op amper 5 km van elkaar.
Wat zou dat teweegbrengen indien wij in de ECHTE VREEMDE zouden zitten ?
HA……
Jeannine