Moppie is terug…, welkom thuis lieve hondendame

Els Adams, oprichtster van Stichting Dier en Project in Nispen, vangt samen met haar partner Jan Visser moeilijke en niet plaatsbare dieren op en verzorgt ze.

Dat ze niet plaatsbaar zijn heeft doorgaans alles te maken met de hel die ze hebben moeten doorstaan voor ze bij Els en Jan terechtkomen. Denk aan mishandelingen, broodfok in de meest vreselijke omstandigheden, opgesloten en uitgehongerd worden, zelfs martelingen. De geschiedenissen van de dieren zijn soms meer dan hartverscheurend, zoals het verhaal van Moppie, waar zoveel van gehouden werd en toen in de hel van de misselijkmakende broodfok terechtkwam.

Een aantal jaren geleden mochten we een heleboel hondjes tegelijk ophalen bij een intensieve fokkerij. Het waren over het algemeen, hoe zal ik het lieflijk omschrijven, zichzelf fel verwerende types. De namen Faust en Grom kwamen dan ook niet uit de lucht vallen. Eén ouder hondendametje was echter zeer bedeesd, verlegen en vermeed oogcontact. Ze zocht een mandje op en dat is voor ons altijd al een teken aan de wand dat ze ooit elders in huiselijke omstandigheden verbleven. Ik noemde haar Moppie, omdat ze dat is en vaag iets weg heeft van een mopshondje. Gedurende haar eerste nacht hier schreef ik de honden in met behulp van hun paspoortjes. Achterin het paspoort van Moppie bevond zich een poëzieplaatje waarbij in een bibberig handschrift stond geschreven: ‘Voor mijn lieve hondje, ik hoop dat het je later goed gaat.’ En op dat moment brak mijn hart… De tranen stroomde onophoudelijk want dat lieve hondje was verworden tot een totaal onderkomen en uitgemolken fokteefje, die dienst had gedaan op een plaats waar helemaal niemand zich een voorstelling bij kan maken! Dan kun je maar beter niet al te lang stilstaan bij het verleden en het heden geweldig voor haar maken. Ze werd na sterilisatie en gebitssanering herplaatst bij een dame die later ook nog een poes bij ons adopteerde. Helaas is de gezondheid van de adoptant op dit moment niet goed genoeg om nog zorg te kunnen bieden aan huisdieren. Yo reed vandaag een paar honderd kilometers om hond Moppie en poes Mimi op te halen. Ze zijn hier. En natuurlijk is Moppie een beetje onder de indruk van alles wat ze zo recent heeft meegemaakt, ook van de hoeveelheid soortgenoten waarmee ze hier wordt omringd, maar ze doet het super. Ook een grote pluim voor onze grote binnenroedel die zonder enige probleem haar volledig accepteert. Voor alle zekerheid had ik een grote bench in de kamer gezet maar de hele meute, inclusief Moppie, liet al snel blijken dat ik die weer op kon ruimen. Indien alles zo voorspoedig blijft gaan, Moppie het zo heerlijk blijkt te vinden zoals het nu lijkt, dan blijft ze voor altijd bij ons! Weet je Moppie, wat ben ik blij dat jij een stichting Dier en Project hondje bent want wij laten je nooit in de steek!

Els Adams

32