Nachtleven

“Het is een kutweer vandaag”, zei iemand bij de bakker. Ik ga dan nadenken, waarom die benaming? Omdat het nat is? Zeikend, druilerig? Waarom is het geen lullig weertje, want ge bent sowieso gesjareld als het regent en buitenhuislijke festiviteiten hebt voorzien. Maar, we gaan ons niet lullig opstellen en het over wat anders hebben, namelijk het examenrooster. Kan iedereen, ouder dan twintig, zich voorstellen dat er verschillende combi’s aan school staan, omdat de leerlingen het niet eens zijn met het examenrooster? Dat het rooster daaropvolgend op die dwingende vraag speciaal wordt aangepast? Is dit een voorbeeld? Wat zal de volgende aanpassing zijn? Examens zelf verbeteren? De verantwoordelijkheden verleggen naar jongeren…? Dan zijn we niet echt goed bezig vrees ik. Wat doe je als leerkracht en directie als de angst je naar de keel grijpt? Ze staan er ook maar te werken voor een gemiddeld loontje zonder risicopremie. Dit kan misschien een nieuwe dialoog zijn voor een volgende verkiezing. Dan kan de regering er misschien voor zorgen dat deze school de nodige financiële armslag krijgt om, bijvoorbeeld, de verwarming te herstellen en de nodige mislopende zaken op punt te stellen. Niet voor niets lopen de frustraties zo hoog op.
Maar, met deze laatste gebeurtenis in gedachten, zei ik tegen mijn zoon Nio: “Ik vind dat ge op een leeftijd gekomen bent dat je zelf uw examen in handen moet nemen. Boeken netjes leggen, vakken op data van examen klaarleggen, aantekeningen maken, slechtere dagrapporttoetsen herzien en je deelt zelf je te studeren tijd in.” Hij leunt nonchalant tegen het aanrecht, zijn handen in zijn zakken, kijkt hij me vanonder zijn bles aan en glimlachend geeft hij me de Elvis Presley look: “That’s allright, mama.” Als hij aanstalten maakt om de keuken te verlaten zie ik toch eventjes de ‘I’ve got the power’ blik van Snap. Dus, met enige ongerustheid zeg ik dat ik hem ‘s avonds toch nog zal testen op zijn volwassen studiegedrag. De blik die ik dan kreeg, is sowieso van die Lily Alen… F*** Y**, maar gelukkig, achteraf geen combi voor mijn deur.

Verder ben ik bezig aan mijn vijfde boek en hiervoor heb ik al verschillende gaande gesprekken in me opgenomen. Het gaat vooral over Tinder en de daaruit vloeiende gevolgen. Ik moet eerlijk bekennen dat ze niet rooskleurig zijn. Een meisje dat na een etentje onder druk wordt overgehaald om thuis mannen te ontvangen, personen die na een hoop beloftes, een leuk afspraakje gevolgd door een wilde nacht, met de neus op een leugen worden gedrukt. Er blijkt namelijk nog een onwetende vaste partner thuis in eigen bed te liggen en zo nog meer. Er zijn echter mensen die via deze weg wel een leuke partner willen vinden, iemand om samen een toekomst mee op te bouwen Het gaat niet altijd fout. Soit, ik heb een hoop nieuwe materie waardoor ik in de stilte van de nacht, voor mijn kacheltje in mijn eigen huis, de met waarheid doorspekte verhalen kan mengen met fantasie. Want daar waan ik me veilig, geen man die me lastigvalt… Tot Luk Alloo in het midden van de nacht de deur binnenvalt met neef, cameraman en geluidsman.
Tja…

Martine de Weerdt

233