Er komt een klant van een jaar of tachtig binnen in de broodjeszaak. Je kan hem vergelijken met de kleinste man die op het balkonnetje van de Muppetshow zit.
Nadat hij een tijdje in de kaart heeft gekeken gekeken ga ik naar hem toe.
“Wat mag het zijn meneer?”
“Heb jij soms ook borstvoeding in de aanbieding?” hij wijst daarbij naar zijn tandloze mond en kijkt grinnikend naar mijn borsten.
Met een open doch zeldzame ‘woordenloze’ mond staar ik hem aan. Den deze had ik echt niet zien aankomen. Ik slik en laat mijn brein het eventjes overnemen. Ik zou niet Martine heten als ik dit niet tactisch zou aanpakken.
“Momentje meneer.”
Ik loop naar de keuken, neem een silicone handschoen die ik met melk vul, vervolgens een schaar en ga terug naar mijn hongerige klant. Ik hou de gevulde handschoen voor zijn mond en terwijl ik met de punt van de schaar van de pink tot de duim ga vraag ik,
“Hoe goed kunt ge nog slikken?”
Zijne toer om me met open mond aan te gapen.
“Gezien dat gat, denk ik de duim!”
Hij kon er eens goed mee lachen.
Mensen met humor, daar hou ik van.
Goedemorgen mensen. Geniet van je dag en laat humor een onderdeel zijn van je leven!
Martine de Weerdt