Afgelopen week zat ik bij mijn huisarts. De wachtkamer zat weer lekker vol, maar niet getreurd… ik had mijn laptopje bij dus ik kon wat schrijven. Dat ging vlotjes tot ik me niet meer kon concentreren. Dat kwam doordat twee dames met een decennium extra op hun pensioengerechtigde leeftijdteller luidruchtig in gesprek waren.
“Zeg Anne Marie, ge weet toch waarom die sjieke madammen allemaal paard gaan rijden?”
Ze trekt er een gezicht bij alsof ze net een vies beest heeft zien lopen.
“Moh nee, waarom?”
“Awel”, ik heb gelezen dat die allemaal een orgasme op hun paard krijgen en als ge dan gene vent meer hebt is dat best makkelijk. Een pjeerd in plaats van ne vent, dat is geen gezever meer in uw kot.”
Anne Marie is oftewel onder de indruk, oftewel in shock. Met hoog opgetrokken wenkbrauwen, die de rimpels onder haar ogen laten verdwijnen om vervolgens als extra rimpels te verschijnen op haar voorhoofd, staart ze haar gesprekspartner aan. Die gezichtsuitdrukking houdt ze een vijftal minuten vast, daarna valt haar mond terug dicht en de rimpels vallen terug op hun plaats.
“De volgende?” roept de dokter, waarop de dame met het uitzonderlijke nieuws de wachtkamer verlaat. De gechoqueerde dame neemt dan een dagblad om zich achter te verstoppen.
Geweldig denk ik dan en begin verder te schrijven.
Een uurtje later ben ik onderweg naar het wassalon te Kalmthout om mijn stoelkussens te gaan wassen. Als ik de paardenwinkel met toebehoren in de Jos Tilborghsstraat passeer, zie ik ons Anne Marie uit haar wagen stappen en zich begeven richting vernoemde winkel.
Ge zijt nooit te oud om u iets nieuws aan te leren, denk ik dan… die vindt nog wel een tokske dat past…
Martine de Weerdt