Rellen en plunderen als antwoord?

We kennen de beelden, we weten wat er in Nederland gebeurt en wat er mogelijk hier kan gebeuren. De afschuw is mega en het onbegrip nog hoger. Maar was dit ook niet te voorspellen?

Wat is er aan de hand eigenlijk. Corona kwam, werd door de regering onderschat: het was maar een griepje, toch? Onze beroemde virologen, eentje in het bijzonder, veroordeelde de mensen die met een mondkapje gingen lopen, hij lachte ze zelfs uit (en werd later degene die het hardst riep dat we ze moesten dragen). We konden ze ook niet dragen, want er waren er ook geen voorhanden, vernietigd, waarom? Nooit een antwoord op gekomen. De grenzen gingen dicht, betonblokken en containers moesten iedereen tegenhouden. Mensen ja, maar een virus houd je er niet mee tegen. Het woon-, werk- en commercieel vrachtverkeer ging gewoon door. Allemaal onbesmette mensen of waren het ook virusdragers, al die duizenden die elke dag de grenzen over moesten voor hun werk, van Nederland naar hier en van hier naar Nederland? Ondertussen waren senioren aan het vereenzamen, families werden van elkaar gescheiden, soms door luttele meters. Het intra familiale geweld steeg en steeg, net als de kinder- en dierenmishandelingen, de echtscheidingen, de zelfmoorden. Er werd amper aandacht aan besteed. Maar mensen moesten wel het verdriet zien te dragen. Mensen die aan het sterven waren, mochten niet op hun laatste reis begeleid worden door hen van wie ze zo zielsveel hielden en omgekeerd. Een belletje van de instelling of het ziekenhuis: “Uw vader/moeder/zus/broer/kind is overleden.” “Mag ik naar hem/haar toe?” “Nee, maakt u maar een afspraak met de begrafenisondernemer.”

Hartverscheurend en traumatisch en het onbegrip groeide, want waar was de menselijkheid? De horeca, een heet hangijzer, werd zonder onderbouwende cijfers gesloten. Hielp het? Nee, de cijfers bleven stijgen. Niet naar de kapper, die net als de uitbaters in de horeca verstrekkende maatregelen hadden genomen. Hielp het? Nee, de cijfers bleven stijgen. Kinderen waren het probleem niet, die zorgden niet voor besmettingen. Wat blijkt nu? De ene school na de andere moet sluiten, vanwege de vele besmettingen. Ouders die allebei, verplicht, thuis moeten werken en die daarnaast hun kinderen moeten begeleiden met schoolwerk. Natuurlijk ook kinderen die leerproblemen hebben, ADHD of autisme. En ondertussen wacht het gewone werk, eist het gewone werk je op, werk dat gedaan moet worden voor de baas die je salaris betaalt.

We hebben een paar maanden wat lucht gekregen toen de regels versoepeld werden, maar de politiestaat werd wel heel erg duidelijk. Zelfs bij de ergste inbraakgolf was niet zoveel politie op straat te zien. Het was van korte duur, want in oktober moest alles weer op slot. Mensen die heel de week werken en niet even een pintje konden gaan drinken, die dus in het weekend niemand meer zagen, omdat ze geen partner hebben. De eenzaamheid werd steeds erger. Trouwens, uit hoofde van de beroemde contact tracing (heeft die sowieso ooit goed gewerkt?) moest iedereen bij een horecabezoek de gegevens achterlaten en aankomst- en vertrektijden werden nauwkeurig genoteerd. Hoeveel horecagelegenheden heeft Vlaanderen, hoeveel duizenden? In totaal schijnen er maar tien lijsten opgevraagd te zijn, nou, nou, wat een besmettingen zijn er uit voortgekomen! Not. De dwingende virologen die maar willen blijven afpakken, AFPAKKEN! Als de cijfers dalen, kloppen zij zich op de borst: kijk eens hoe goed WIJ dit hebben gedaan! Maar nee, geachte virologen, WIJ hebben het gedaan, WIJ worden opgesloten, onze sociale contacten worden afgepakt, onze vrijheid, onze feestdagen, onze verjaardagen, onze evenementen, alles, onze hele vrijheid. De vereenzaming is mega. De verziekte sferen in veel gezinnen, omdat met de Kerst maar één persoon/kind mocht worden uitgenodigd. “Hij/zij wel, en ik dan? Ik ben ook een kind van jullie.” Sowieso maar één persoon mogen ontvangen. Afijn, verzin het maar, jullie hebben het zelf meegemaakt. Maar gaan de cijfers omhoog, dan wijzen diezelfde virologen naar ons: JULLIE hebben het niet goed gedaan. Oftewel: het is altijd de schuld van de bevolking en zij zijn de geweldigaards. Zij rennen van het ene interview naar het andere, worden constant gecontacteerd door de media die seksuele gevoelens krijgen van het verspreiden van negatief nieuws. Nee, de virologen en consorten hebben geen last van eenzaamheid.

Tijdens de eerste lockdown zei ik al, de mensen die me kennen weten dat, “Hier kunnen ze niet mee doorgaan. Dit gaat niet goed.” We merkten het met de vakantiegangers in de Kerstperiode. Tjongejonge, wat werden die bekritiseerd, dat waren toch slechteriken! Ik zei toen: “Tja, dit kan je verwachten, je kan mensen niet alles blijven afpakken. Dan gebeurt dit, dan denken mensen op een gegeven moment: barst, zoek het uit.” Aldus geschiedde. Ik zeg niet dat het goed is, maar ik begrijp het wel. En altijd komen dan de wijzende vingers van al die mensen die wel de maatregelen zo goed volgen. En zal ik je eens wat zeggen, ik twijfel daaraan. Er is om te beginnen een grote groep mensen voor wie de maatregelen niks uitmaken en die ze dus niet hoeven te volgen. Die toch al zelden of nooit met vakantie, naar het café of restaurant gingen. Plus dat er heel wat mensen zijn die ook foefelen met de regels, maar die, zolang ze niet betrapt worden, kunnen roepen dat zij zich er toch ook aan houden. Soit. Ik ben de laatste om dat te veroordelen, want we zijn en blijven mensen en mensen snakken naar sociaal contact. Ik heb daar alle begrip voor. Dagelijks lezen we over lockdownparty’s, gek he? De raveparty’s in andere landen, met duizenden mensen, zo raar… of toch niet?

Wat me doorheen de maanden opvalt, is het complete ontbreken van begrip vanuit virologen en beleidsmakers. Ze staan zo ontzettend ver van de bevolking af, het is gewoon verbijsterend. Ze leggen op, dwingen van alles af, ook zullen en moeten we gevaccineerd worden (en ze zullen hun methodes hebben om ervoor te zorgen dat dit ook gebeurt), we moeten vereenzamen, we moeten alles opgeven wat met vrijheid te maken heeft en dit allemaal op last van hoge boetes. Nu is er ook alweer bepaald dat als je aan het wandelen of fietsen bent en je steekt de grens over, je een boete kan krijgen, want: niet-essentieel. Een voorbode van het weer compleet sluiten van de grenzen? Want vanuit regio’s als Brussel wordt elke situatie aangegrepen om de grenzen te willen sluiten. Het zal ze een zorg zijn, ze hebben toch geen familie of vrienden over de grens. Snappen zij wat van het verdriet dat er tijdens de eerste lockdown is geweest? Welnee, willen ze ook niet snappen, een schouderophalen is nog het meeste, want: de cijfers moeten omlaag. Terwijl juist deze regels er eerder voor zorgen dat mensen elkaar ‘illegaal’ gaan opzoeken en bij elkaar blijven slapen, etc. wat kwalijker kan zijn dan aan een tafeltje in het café zitten. Er is totaal geen begrip, mensen voelen zich compleet genegeerd. En ook wat nu gebeurt heb ik voorspeld, want mensen blijven het niet pikken. Dat er een grote groep NSB’ers is opgestaan die uit geil genoegen mensen verklikken, helpt ook niet mee. Het voorbeeld van eens goed te rellen werd ons door de media gretig voorgeschoteld toen dit in Amerika gebeurde en wordt hier dus nu gekopieerd. Rutte drukte nadat het kabinet gevallen was nog even de avondklok erdoor en dat was de beroemde druppel. Op een gegeven moment gaat het te ver en dan heb je de vlam in de pan. De adrenaline stijgt, net als de woede en de wraak wat zich uit in meer dan in de meest walgelijke, primitieve toestanden waarbij ze elkaar aansteken. Want het is te bizar voor woorden natuurlijk en ook bij mij rijst de vraag: waar zijn de ouders? Al is er echt niet alleen de jeugd bij betrokken. Het is misselijkmakend en schandalig wat er gebeurt, maar hadden ze dit nu echt niet aan kunnen zien komen? Dan sta je toch echt wel heel ver van de mensen af. Figuren die lekker willen rellen zullen er op afkomen als vliegen op de honing, of liever: vliegen op een hoop stront. Want meer is het natuurlijk niet.

Virologen, biostatici en beleidsmakers, probeer eens als een mens te denken al is dat moeilijk. Want dit is toch echt wel ook aan jullie te wijten. Al is het alleen al door jullie eigen gedrag, zoals het feestje dat op social media werd getoond. De trouw van Grapperhaus waar geen enkele maatregel werd nageleefd en er zijn foto’s waarop hij zijn schoonmoeder knuffelt en mensen handen geeft. Allemaal dingen die WIJ niet mogen doen. Al die ondernemers die met moeite proberen te overleven, kunnen dit er niet bij hebben. Hun levenswerk vernietigd, buiten de materiële is ook de emotionele schade niet te overzien. Het zal voor velen de doodsteek betekenen, want ik vraag me af in hoeverre de verzekering hier tussen zal komen en in welke mate het vertrouwen in de mensheid terug zal komen. Ze zullen nu altijd in angst leven.
Zet het leger in op die rellen en geef politie carte blanche in hun optreden. Doe iets in plaats van geschokt te zijn en verbijsterd, want dit gaat nog verder uit de hand lopen. Doe iets en ga dan als een mens proberen te denken. Want al bijna een jaar hebben we te maken met afschuwelijke maatregelen en wat zijn we er nou uiteindelijk mee opgeschoten? Nou? Is het virus weg? Nee he? We zijn in ieder geval dichter bij een burgeroorlog gekomen, want de verdeeldheid is enorm, chapeau!

NN

157