Trots op mijn beroep: Leo Buermans vertelt

De latere carrière was vroeger niet meteen aan de opleiding van Leo Buermans (64) te zien: hij volgde landbouwscheikunde en studeerde op zijn 20ste af.

Binnen zitten is niks voor mij

“Mijn favoriete vakken waren wiskunde en scheikunde”, herinnert Leo zich, “ik ben begonnen met landbouw te studeren en ben toen overgestapt op scheikunde. Op mijn 20ste ben ik afgestudeerd. Na mijn studie heb ik 4 jaar bij Bayer in het labo gewerkt. Maar die werkomgeving maakte me ongedurig: je was altijd binnen. Buiten in de natuur zijn, dat sprak me veel meer aan. “

Hoofd Groendienst

“In 1978 werden er allemaal nieuwe functies bij de gemeente Essen opgericht. Ik kwam toen als hoofd Groendienst bij de gemeente werken. Mijn hobby was en is tuinaanleg en ik volgde ook een cursus boomchirurgie bij de Gebroeder Copyn. Dat waren de pioniers in de boomverzorging. In die tijd kwam ik ook al veel bij het arboretum van De Belder. De natuur interesseerde me heel erg.”

Vrijwillige brandweer

“Vanuit de gemeente kwam de vraag of ik bij de vrijwillige brandweer wilde komen, want die was overdag onderbezet. Aangezien ik toch voor de gemeente werkte, liet zich dat mooi combineren. Ik moest toen cursussen gaan volgen, zoals brandweerman inclusief een jaar stage. Maar ook ministriële cursussen, zoals: korporaal, sergeant, adjudant, … Zo stelselmatig steeds hoger en ook het Officiersbrevet A + B en brandpreventie in verband met het geven van bouwadviezen.”

Vanaf 2001 volledig Beroepscommandant

“Met het volgen van die opleidingen ben ik 10 jaar bezig geweest. Mijn voorganger, Louis Van Nueten, hield ermee op, want hij ging op pensioen. Er kwam toen een waarnemend commandant, Pieter Van Spaendonck, maar die had niet de nodige brevetten. Uiteindelijk had ik die wel en volgde ik hem op, nog steeds als vrijwillig brandweerman. Pas in 2001 ben ik officieel in dienst gekomen als Beroepscommandant. Dit heb ik nog lang gecombineerd met mijn functie als preventie-ambtenaar voor de gemeente Essen en Wigo, van 1994 tot 2001. Daarna werd ik volledig Beroepscommandant.”

Grote druk op de tijdverdeling

“Ondanks dat het tegenwoordig geen vereiste meer is, rijd ik nog steeds mee op de wagen als ik dienst heb. Helaas worden de opleidingen voor de brandweermannen steeds tijdrovender, maar ze moeten wel gevolgd worden! De branden worden ook steeds complexer, met chemische stoffen, enz. Je moet ook op de hoogte blijven. Nieuwe blustechnieken, rapper evacueren, EHBO, … er komt steeds meer bij kijken. Dit legt zo’n druk op de tijdverdeling van de vrijwilligers, dat het steeds moeilijker wordt ze te vinden. Gelukkig hebben we een team dat zich met hart en ziel inzet. Daar ben ik erg blij mee!”

Dringend behoefte aan gemotiveerde, nieuwe mensen

“Er is dringend behoefte aan gemotiveerde, nieuwe mensen. Maar de door de regering opgelegde reglementering moeten ze binnen 5 minuten op de kazerne aanwezig zijn. Dat legt ook weer een beperking op in verband met de aanwerving. Heel jammer, want we hadden 3 goede kandidaten, die helaas net te ver weg woonden. We mogen ook niet met de wagen vertrekken als we geen 6 man aan boord hebben. Dit probleem geldt vooral overdag. Na 18:00 is het geen probleem. Onze groep is heel hecht en eigenlijk is het één goede vriendenkring. We maken ook allerlei uitstapjes en doen veel samen.”

Ik ben trots op mijn beroep

“De ploeg maakt me heel trots. Het maakt me ook trots dat je veel mensen kunt helpen. Oproepen komen op de meest ongunstige momenten. Het hoeft ook niet altijd spectaculair te zijn. Kleinigheden zijn al heel plezant, dan ga je heel tevreden weg. Ik heb veel mensen kunnen helpen en dat heeft me altijd een heel goed gevoel gegeven. En zonder de onvoorwaardelijke steun van mijn vrouw had ik dit nooit kunnen doen!”

Foto’s: Foto’s Broos en LW

LW

263