Vlammen kunnen fascineren en uitdagen en fikkie stoken is voor veel jongetjes een leuk tijdverdrijf. Maar het kan ook je latere beroep bepalen. Johan Broos (48) werd als jongetje aangetrokken door vuur en vlammen. Fikkie stoken vond hij fascinerend. Daarom wist hij op zijn tiende jaar dat hij brandweerman wilde worden.
Vrijwillige brandweer
“In die tijd mocht je nog tuinafval verbranden en dat was altijd feest”, herinnert Johan zich. “De kracht van het vuur trok me erg aan. Vuur is zo krachtig en lijkt ontembaar, maar dat is het niet en het kan gecontroleerd worden. Mijn besluit op jonge leeftijd om brandweerman te worden schoof door studies naar de achtergrond. Na mijn studies ging ik werken, ik trouwde en we kregen kinderen. Dan denk je er eigenlijk niet meer aan. Op mijn 28ste zag ik een advertentie van de vrijwillige brandweer. Ze zochten mensen en ik heb me daarvoor aangemeld.”
Opleiding en Sporttest
“Voor aanmelding moest je een motivatiebrief schrijven en een sporttest doen. Die sporttest bestond uit diverse onderdelen: een afstand lopen binnen een bepaalde tijd, een persoon in brandweergreep dragen en ermee lopen, ladder klimmen, …. Je moet wel sportief zijn om bij de brandweer te gaan, vanwege de eisen die er aan je worden gesteld. Daarna begin je aan je opleiding en ben je stagiair-brandweerman. Als stagiair mag je mee met de laatste wagen, als er plaats is, om te kijken. Je neemt dan nog geen deel aan de interventie. In die tijd was je na een jaar klaar met je opleiding en moest je diverse tests doen: schriftelijk, praktijk en blindlopen. Dat is geblindeerd, met adembescherming, in een gebouw naar je slachtoffer zoeken. Ik heb dat behaald en ben vast benoemd. Dat was in 1998.”
Beroeps brandweerman
”Mijn beroep gaat voor, maar als ik vrij ben, ben ik nog steeds vrijwillig brandweerman!”
Gevaarlijke stoffen
“Mijn eerste interventie bij dat bedrijf was het dichten van een lek van een gevaarlijk product. De dagelijkse bezigheden zijn het bemannen van de alarmcentrale, onderhoud van ademluchtapparatuur, gaspakken, slangen, poederblussers, wagens, … We geven ook adviezen aan de diverse afdelingen binnen het bedrijf. Mijn beroep gaat voor, maar als ik vrij ben, ben ik nog steeds vrijwillig brandweerman.”
Het slachtoffer staat altijd centraal
”Pas als alles achter de rug is, komt het besef hoe heftig het eigenlijk allemaal was…”
Brandweerman ben je niet alleen
“Als een interventie heel zwaar is geweest, bijvoorbeeld met een dodelijk slachtoffer en helemaal als er kinderen bij betrokken zijn geweest, kun je het er naderhand best moeilijk mee hebben. Tenslotte zijn ook wij maar mensen. We kunnen dan altijd terecht bij onze bevelvoerder en het FIST Team (Fire Fighter Stress Team). Dat zijn mensen die speciaal zijn opgeleid om met jou over je emoties te praten. En natuurlijk kunnen we altijd terecht bij onze collega’s, we kunnen altijd op elkaar rekenen! Brandweerman ben je niet alleen, dat ben je als team. Het is ook heel belangrijk dat je een partner hebt, die achter je staat en je steunt in je brandweerman zijn. Brandweerman word je niet, dat zit al in je. We zijn nog altijd op zoek naar brandweermannen en -vrouwen, die ons korps komen versterken. Die deel gaan uitmaken van ons hechte team. Geïnteresseerden kunnen zich altijd aanmelden via de website aanmelden voor ik word brandweer.”
Verwijderen wespennesten
“De vrijwillige brandweer houdt zich ook bezig met andere dingen, bijvoorbeeld met het verwijderen van wespennesten. Wat op dit moment heel erg actueel is, gezien er heel veel wespen zijn. Als mensen zo’n nest hebben, kunnen ze dat melden via Melden wespennest.”
Trots op mijn beroep
“Ik ben er trots op dat je op een onbaatzuchtige manier mensen kunt helpen bij een probleem of noodsituatie. Het brandweerman zijn op zich is al om fier op te zijn. Trots dat je je altijd inzet voor een slachtoffer en je dat als team tot een goed einde kan brengen. Ik ben er trots op dat ik deel uitmaak van de brandweer Essen, een hecht en goed geolied team!”
Foto’s: Johan Broos, Noordernieuws.be
LW