Vrije vogels vrijen

Vrije vogels vrijen

Een koude mistige morgen.
Ik zit aan mijn ontbijttafel
te genieten, tijd genoeg.
Ik kijk vanuit mijn vensterraam
1e verdiep naar buiten.

De vogels zitten met deze kou
flink wat ineengedrukt.
Ze zoeken de warmte op, boven
de uitlaatpijpjes van de schouw
van mijn gebuur.

Twee zwarte vlekken dicht tegen elkaar.
Ik denk… genietend van de opstijgende
schouwwarmte,
maar ik zie nu eerder nog,
meer genietend van elkaar.
Want nu begint het volgens mij toch
wat intiemer te lijken.

De afstand tussen mijn ogen en de vogels
is wat ver om het schouwspel goed te kunnen zien.
En om nu nog vlug mijn verrekijker uit de kast
te halen….. dan mis ik misschien de finale..?
Mijn ogen pieren verder.

De twee ‘heksenvogels’ zitten nu wat plagerig
over en weer naar elkaar te pikken en te bekken.
Bekjes tegen elkaar, het lijkt wel op zoenen
die bekjes zo lang tegen elkaar..
Nog wat nederig buigen met hun kopjes, ieder om
beurt wat springen heen en weer,
de veren nog wat opschudden en in de plooi leggen,
en klaar is kees.
Terug stil en vredig naast elkaar.

Daar op hun privé-plekje.
Geen gène-gevoel en
zonder besef van mijn of andere spiedende ogen.

Vrije vogels die vrijen
in de vrije natuur.