Zoals dat bij iedereen wel het geval zal zijn krijg ik ook op regelmatige tijdstippen aanbiedingen, hetzij telefonisch, hetzij per post, tot het nemen van een abonnement op één of ander tijdschrift. In dit specifieke geval gaat het om de GRATIS aanbieding van het tijdschrift Knack met als aanhef ‘Geachte mevrouw Douws, Beste Jeannine, U kunt nu 100% uw nieuwshonger stillen voor 50% van de prijs’ die verleden week in onze bus zat. Nu vind ik Knack uiterst interessant, maar in deze onstabiele en verschrikkelijk dure tijd hebben wij, en hopelijk wij niet alleen, onze centen hard nodig. In de eerste plaats om ons gezin te kunnen onderhouden en in de tweede, meest opslorpende plaats, onze verplichte bijdrage te moeten leveren aan de exuberante wedden van onze regeringsleiders, de betalingen aan allerhande verplichte verzekeringen en belastingen. Het GRATIS toegestuurde tijdschrift van Knack is dus goed meegenomen en zoals alle gratis toegestuurde tijdschriften belandt dat in de tijdschrifthouder op het toilet. Zoals waarschijnlijk bij de meeste onder ons.
Door omstandigheden had ik echter nog niet de gelegenheid dit door te bladeren. Maar vanochtend opende ik toevallig het tijdschrift op de allerlaatste pagina, waar een vraag- en antwoordreportage stond met Jan Peumans. Voor diegenen die Jan Peumans niet moesten kennen, hij is de Voorzitter van ons Vlaams Parlement. Op de vraag: ‘Welk nieuws heeft U recent bang of boos gemaakt?’ was zijn antwoord: ‘Dat men in Spanje politici opsluit in de gevangenis.’ Gaat het hier nu UITSLUITEND over Carles Puigdemont als president van Catalunya of over ALLE Parlementsleden in het bijzonder.
In het laatste geval vraag ik mij af waarom een Parlementslid die de parlementaire onschendbaarheid geniet, NIET in de gevangenis zou MOGEN belanden na gepleegde feiten waarop een eventuele gevangenisstraf van toepassing is. Wat onderscheidt hen van de ‘gewone’ burgers ? Niets, eigenlijk zouden ze zelfs zwaarder gestraft moeten worden. Waarom een onderscheid qua vervolging en/of strafmaat ?
Dit onderscheid is bovendien nog eens te meer duidelijk geworden met het artikel in GvA dat betrekking heeft op de jarenlange fraude door een tolk, waardoor de tolk betaald werd voor niet-gepresteerde uren maar de formulieren wel door de advocaat ter goedkeuring werden getekend.
De advocaat kreeg 15 maanden celstraf met UITSTEL, de tolk twee jaar effectief en onmiddellijke aanhouding. Dat de beide ‘heren’, én tolk én advocaat, de Belgische Staat jarenlang heben opgelicht door prestatieformulieren foutief in te vullen. Volgens GvA en het Nieuwsblad zou de tolk op zeven jaar tijd €770.000,- verdiend hebben. In diezelfde periode kocht hij een huis van €500.000 euro én reed hij met een Jaguar en kreeg bovendien nog een leefloon van het OCMW. Werkt het OCMW dan niet samen met de Belastingdienst en/of het Kadaster ? De tolk werd toch niet in ’t zwart betaald en dat huis kan er ook zo maar niet staan.
Volgens GvA is de tolk nog op te sporen. Ik meen te mogen zeggen dat die waarschijnlijk is uitgeweken naar zijn land van herkomst, met medeneming van zijne Jaguar, de euro’s en zijn laatste OCMW leefloon. De kans is tevens groot dat het huis van €500.000,- daar ook staat, vermits het OCMW er niet van op de hoogte was.
De advocaat, die na jarenlange studies toch in het bezit zou moeten zijn van enig intellect en waarschijnlijk toch sedert de lagere school heeft leren rekenen, noemt zichzelf dom, naïef maar niet kwaadaardig en goed van vertrouwen. Maar toch heeft hij de ‘niet’ geleverde prestaties van de tolk ondertekend, niettegenstaande de uitbetaalde uren onmogelijk gewerkt konden zijn. Zijn bewering dat hij geen weet had van de fraude is an sich, wat mij betreft, dikke bullshit. Wetende dat hij tijdens voorbije jaren al tweemaal ‘op de vingers was getikt’ voor identiek dezelfde feiten met tot slot, eindelijk, na jaren, een klacht aan zijn broek. Dat het mij dus meer dan waarschijnlijk lijkt dat de bewuste advocaat mee van het potje van €770.000,- heeft gegeten.
Maar toch was de uitspraak van de Rechtbank volstrekt in het voordeel van de advocaat met enkel een schuldig verklaring aan valsheid in geschriften. Zodat 15 maanden cel met uitstel werd uitgesproken en waar de Rechter met opstekende wijsvinger meldde dat hij de advocaat niet in staat acht zijn job als advocaat nog verder uit te oefenen. Wat echter beslist zal moeten worden door de Stafhouder en de raad van de orde van de desbetreffende balie.
Dus ik denk dat de weegschaal van Vrouwe Justitia, als godin van de rechtvaardigheid, danig uit balans lijkt te raken…
Jeannine