Wie het kleine niet eert, verliest veel geld

Tekort komen. Voordat hier een heleboel mensen hun partner als verantwoordelijke aanwijzen: het gaat om het financiële gedeelte.
Op het einde van de maand een half loon missen… Wie kan hier over meespreken? Even serieus, wie is er niet bang van al deze repetitieve verhogingen die de staat ons oplegt, omdat ze het noorden kwijt zijn? Qua inflatie staat ons land in Europa op nummer één. Of dat een reden tot juichen is? Nope!
Ik ben een alleenstaande moeder met een eigen horecazaakje en ik woon in België = worst case scenario. Met andere woorden: ik beleef ook slapeloze nachten. Tijdens die wakkere momenten ga ik op zoek naar die veel besproken bewuste eindjes om aan elkaar te knopen. Soms met een hardnekkige migraine tot gevolg. Een scan ondergaan om te checken of er meer achter deze hoofdpijn zit dan mijn stapeltje rekeningen, is door ons Maggie De Block niet meer toegestaan. Zij geraakt niet meer door die tunnel… dus niemand mag nog door die tunnel. Dit vind ik een mager excuus…
Maar desondanks prijs ik me gelukkig, want je zal maar biljoenen bezitten zoals Ehud Arye Laniado en wakker liggen over luttele centimeters die je tekort komt. Hoe teleurstellend kan het dan zijn, als je met zoveel geld op uw bankrekening “Pietje de Dood” te zien krijgt in plaats van een “Pietje Meer” terwijl ze op de operatietafel uw chareltje in de hand hebben.
Moraal van het verhaal… Wie het kleine niet eert is het grote niet weerd en uiteindelijk wordt de staat toch de beheerder van uw geld.
Of ben ik te kortzichtig?

Martine de Weerdt

163