1666: de abdij van Tongerlo richt de Conventhoeve op. Een groene parel te midden van het grauwe landschap van de moeren in Essen.
1824: alle bezittingen van de religieuze orden worden door het regime van Napoleon verbeurd verklaard en verkocht aan de hoogste bieder. Zo ook de Conventhoeve, deze werd verkocht aan een notaris uit Antwerpen. Nadat hij de hoeve verworven had, wilde hij hier een buitenverblijf van maken om tot rust te komen. Zo ver kwam het echter niet. De verbinding met Antwerpen bestond uit modderwegen en onbegaanbare paden en dus was een regelmatig bezoek niet aan de orde.
Om aan zijn nieuw bekomen eigendom toch een zinvolle bestemming te geven, gaf hij aan de lokale gezagdragers uit Essen de opdracht om er een sanatorium van te maken. Een verzorgingstehuis voor de senioren en zieken uit de buurt. Een gasthuis noemde hij het. Er werd een klein leger aan medici en verzorgend personeel aangeworven, meestal oudgedienden uit het leger van Napoleon. Ze hadden de ergste verwondingen gezien en waren dus zeker opgewassen tegen de uitdagingen in de Antwerpse Kempen.
De eerste vijf jaar na de opening schitterde het Dispensiershof (zoals de Conventhoeve vanaf dan genoemd werd) als nooit tevoren. Door de uitgebreide veestapel en de moestuin van 1 hectare was men zelfvoorzienend en achter de hoeve werd een prachtig landschapspark aangelegd. Vanuit de verre omtrek van het hof kwam men toe voor zorg en een rustige oude dag.
Tot 1831. Volgens sommigen zat er iets in het water. Anderen beweerden dan weer dat het kwam door de massale uitstoot van moerasgas. Feit was, dat er tussen 1831 en 1835 meer regen gevallen was dan de voorgaande twintig jaar. De gronden rond het hof kwamen onder water te staan en hierdoor werden het personeel en de gasten vier jaar volledig geïsoleerd van de buitenwereld.
Onopgemerkt begon de sfeer te veranderen. De patiënten begonnen het personeel te wantrouwen en omgekeerd. Er vonden onverklaarbare sterfgevallen plaats. Een lijkschouwer die met veel moeite het hof wist te bereiken, beschreef het, eens zo levendige, gasthuis als een plek waar de dood vanuit elke hoek hem begluurde. Er heerste een drukkende verbitterdheid bij alle bewoners. Hun huid was grijs en grauw en hun ogen omrand door brede zwarte kringen. Vanuit de kelders klonk er regelmatig een vreselijk gekrijs, dat door merg en been ging en de stank was erger dan hij ooit had meegemaakt. Niemand zou de lijkschouwer daarna zover kunnen krijgen, dat hij nog een voet zou zetten op deze duistere plek.
Juni 1836. Uiteindelijk weet een kleine groep soldaten, op bevel van de lokale gezagsdragers, het Dispensiershof te bereiken. Buiten op de velden vonden ze de halfvergane karkassen van het vee. De moestuin was volledig overwoekerd door onkruid. Vanuit het park klonk een onmenselijk gebrul en gehuil. Binnen was het één grote chaos en bij het betreden van het sanatorium zag men enkele schimmige gedaanten naar buiten vluchten. Tussen de medische apparatuur lagen misvormde lichaamsdelen en op de ziekenhuisbedden enkele lijken in diverse stadia van ontbinding, waar niet veel menselijks meer aan was. Het waren gedrochten van aan elkaar genaaide menselijke en dierlijke ledenmaten. In de vervuilde slaapzalen kropen nog enkele patiënten en dokters rond. Ze misten allemaal één of meerdere ledematen, de kleren bebloed en vol met etter, ongewassen en verschrikkelijk stinkend.
Uit angst voor de walgelijke creaturen en besmettingen vluchtten de soldaten weg uit dit vreselijke oord, dat zij later bij terugkomst in de bewoonde wereld Krankenstein noemde. Op hun terugweg hadden ze de poort van het sanatorium voorgoed vergrendeld, zodat niemand ooit nog een voet zou kunnen zetten op deze vervloekte gronden. Maar nu, nu is de poort ineens geopend, door wie? We zullen het nooit weten. Leven er nog mensen binnen? Zijn het mensen of vervloekte creaturen, die in hun waanzin alleen maar aan vernietiging kunnen denken?
Er is maar één manier om het uit te vinden… Durf jij dat aan? Ga jij deze hel van waanzin, verminking en dood binnen?
Kom dan op 31 oktober naar Rouwmoer 6 in Essen voor deze huiveringwekkende ervaring, die je leven zal veranderen.
Je kan je lef en geesteskracht tonen om deze hel te overleven van 19:00 -22:30.
Inkom €6,-
Honden zijn niet toegestaan!