De bijzondere hobby van… Tommy Rosé

29 oktober 2017 De Bijzondere Hobby van..., Nieuws

Veel hobby’s hebben te maken met verzamelen, of dat nu materiaal is of kennis. De hobby van Tommy Rosé (51) gaat juist over minder: zo min mogelijk meenemen op zijn survivaltochten.

Een echte wereldwandelaar

“Mijn vader was een echte wandelaar en wandelde over de hele wereld”, herinnert Tommy zich, “Ecuador, Madeira, de Kilimanjaro, het Andesgebergte,… en hij kampeerde daar ook. Ik ben een paar keer meegeweest en vond het geweldig! Ik heb er ook heel veel van geleerd. Als kind woonden we vlak bij de Kalmthoutse Heide, waar ik heel veel heb gewandeld. Ik kende de Heide van buiten en toen ik 6 was, zat ik al bij de Nederlandse grens.”

John Wiseman

“Zo’n 13 jaar geleden was ik bij kennissen en die hadden een boek over survival: het S.A.S. handboek van John Wiseman. Dit wordt ook gebruikt door de mensen van de S.A.S (Special Air Service). Ik ben dat boek toen meteen gaan kopen. Het is één van de eerste boeken over hoe te overleven in de natuur. Maar ook bij rampen, zoals overstromingen en aardbevingen. Voor mij is het belangrijkste om te kunnen overleven in de natuur.”

Metalen vuurstrijker

“Het eerste dat ik uit dit boek leerde was beschutting maken: uit de wind en droog zijn tegen onderkoeling of uitdroging door de zon. Het tweede was vuur maken. Dat doe ik met een vuurstrijker. Dat is een metalen staafje, gemaakt van een legering van metaal en magnesium. Met een goed mes schraap je daar stevig langs. De vonken die ontstaan zijn van zeer hoge temperatuur. Droog materiaal zal hierdoor makkelijk vlam vatten.”

Compact en volledig

“Mijn survivalkit is maar klein en inclusief zeil en slaapzak draag ik niet meer dan 10 kilo mee. In de kit zitten onder andere: een goed mes, de vuurstrijker, een zeil voor beschutting, touwtjes, een slaapzak, een waterfles en simpel kookgerei. Ook om water te koken om te ontsmetten. Verder een ehbo-doosje met pleisters, ontsmettingsmiddel, antibiotica, antihistaminicum tegen allergieën en insectenbeten, druivensuiker, een piepklein pillampje, een kompasje en pillen tegen diarree.”

Toerbrood

“Als ik op survival ga neem ik toerbrood mee. Dat maak ik zelf volgens een Noors recept. Dat is heel voedzaam en calorierijk brood dat lang houdbaar is. Buiten toerbrood eet ik dingen die ik onderweg vind, zoals lisdodde, bessen, paardenbloemen, braambessen en berkenblaadjes. Ik maak ook thee van dennenaalden, daar zit heel veel vitamine C in. Sparrenaalden zijn daar weer niet voor geschikt. In deze streek vind je overal water, dus meer dan 2 liter water meenemen is niet nodig. Om te beginnen probeer ik altijd eerst water te vinden, voor mijn voorraad aan te spreken. In de winter neem ik ook altijd een beetje vlees mee om te roosteren. Als ik op pad ga vertrek ik zaterdag heel vroeg, bij zonsopgang. Dan zie je ook nog veel dieren. Ik wandel dan een halve dag, zo’n 20 tot 25 kilometer.”

Aangepast aan de omgeving

“De route wordt van tevoren uitgestippeld aan de hand van een stafkaart. Dat is een kaart van het leger, soms gebruik ik ook Google Maps, die print ik dan uit. Onderweg gebruik ik een kompas. Als ik bij het eindpunt van die dag kom, is het eerste dat ik doe beschutting maken en kamp opzetten. Als ik uitgerust ben ga ik brandhout verzamelen om vuur te maken. De kleding die ik draag is aangepast aan mijn omgeving. Op mijn huid draag ik altijd lycra, dat geeft namelijk de transpiratie door aan de volgende laag: een dunne trui of fleecetrui van merinowol. Merinowol zorgt ervoor dat je warm blijft, ook al ben je nat. Dat is echt ideaal materiaal! Als derde laag draag ik een jas met sjaal. Zelfs in de zomer draag ik lycra en daar overheen katoen.”

Paalparkeerplekken

“Zeker 1x per maand trek ik de natuur in, onder andere in de Chaamse bossen ten zuiden van Breda, daar kom ik vaak. Maar ook de bossen rond Poppel, Ravels en Hilvarenbeek (NL). In die gebieden heb je paalparkeerplekken. Daar mag je legaal met een tentje kamperen. Maximaal 3 tentjes per plek en niet langer dan 48 uur. Soms staan er meer tentjes en dat gaat ten koste van de rust, wat ik heel ambetant vind. Soms is zo’n plek niet ver van de weg en komen daar mensen die bakken bier meebrengen en daar gaan feesten. Daarom trek ik steeds vaker de natuur in en slaap op plekken waar het eigenlijk niet mag. Ik laat geen sporen na, beschadig niks, laat geen afval achter en verstoor de natuur niet.”

Respect voor de natuur

“Ik heb veel eerbied voor de natuur. Zo zal ik nooit een levende tak van een boom halen om vuur te maken. Daar gebruik ik alleen dood hout voor. Op zondagochtend word ik met het bos wakker, al heel vroeg. Dat is prachtig, dan voel je je één met de natuur. Je kan je hoofd heerlijk leegmaken. Het maakt me niet uit wat voor weer het is als ik ga ‘hiken’: regen, wind, koud, warm. Alles is best: voor mij bestaat er geen slecht weer.”

Mijn langste periode in de natuur

“Als ik alles opgeruimd heb, wandel ik terug naar mijn vertrekplaats en kom daar in de namiddag aan. Het langste dat ik in de natuur ben gebleven is 4 dagen. Dat was in de bossen rond Arendonk, bij de Nederlandse grens, een hele uitdaging! In het bos worden je kleren namelijk altijd nat. Het is de kunst je kleding en spullen weer droog te krijgen voor de volgende nacht. Op zo’n tocht kom je zelden of nooit andere mensen tegen. Van tevoren laat ik altijd aan mijn zus weten waar ik ben en geef haar ook de route door. Zou er iets zijn, dan weet ze waar ze me moeten zoeken.”

Verschieten!

“Op een ochtend zat ik in de Alphense Bergen (Noord Brabant) te ontbijten, toen er ineens een ree over mijn schouder sprong en even daarna een grote hond. Ik had ze niet eens aan horen komen! Dat was hard verschieten…”

Foto’s: Tommy Rosé

Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.

Klik op de foto’s om een vergroting te zien en door te bladeren met de pijltoetsen of de muis. Druk ESC om af te sluiten.