Je latere beroepskeuze kan gebaseerd zijn op allerlei dingen. Bij Frank Debacker (53) was het de loodgieter die in zijn ouderlijk huis aan het werk was. Bij zoon Yoni was het… zijn vader.
Het eerste begin
“We hadden thuis een verbouwing”, vertelt Frank, “en de loodgieter zei tegen me: ‘Alles wat ik aan metaal verwijder, gaan we samen verkopen.’ Dat was natuurlijk geweldig en mijn moeder vond het goed. Dat bracht toen zo’n €25,- euro op. Dat geld heb ik gespaard. Daarna vroeg ik aan de vaste klanten die in het café van mijn ouders kwamen, of ze hun oude lood, koper en accu’s voor me mee wilden brengen. De accu’s zette ik in het konijnenhok bij mijn grootmoeder. Als ik er dan zo’n 20 – 30 had, belde ik een bedrijf dat oude accu’s kocht en recycleerde. De oude metalen verkocht ik aan een bedrijf in Nederland.”
Mijn eigen auto met remork
“De klanten in het café vonden het wel grappig en namen trouw hun spullen mee. Dat heb ik een paar jaar gedaan. Een maat van me had al zijn rijbewijs en een auto met remork. Samen gingen we oud ijzer laden bij mensen die ons een seintje hadden gegeven dat ze spullen voor ons hadden. Op mijn 16de ben ik op leercontract bij een garage gaan werken. In mijn vrije tijd haalde ik dan oude metalen op en verkocht ze. Op mijn 18de had ik zelf een auto met remork en ben het zelf verder gaan doen. Mijn maat vond dat prima, die had het alleen gedaan om mij een plezier te doen.”
Mijn droom ging in vervulling
“Ik ben gaan werken in het industriële onderhoud, want ik had nog niet de financiële mogelijkheden om zelfstandige te worden. Alle oude metalen en accu’s plaatste ik nog steeds bij mijn grootmoeder. Die liet me maar doen en vond alles best. Ik heb tot mijn 38ste in het industriële onderhoud gewerkt en ben toen mijn eigen zaak in oude metalen begonnen. Ik woonde ondertussen in het huis dat van mijn grootmoeder was geweest. Op mijn werk had ik al heel lang gezegd: ‘Ik word zelfstandige’ en die droom ging in vervulling toen ik 39 werd.”
Al behoorlijk bekend
“Omdat ik al jaren de oude metalen in bijberoep deed, kenden al veel mensen me. Toen ik zelfstandige werd, was mijn bedrijf gevestigd in de Sint-Jansstraat in Wildert. Niet alleen veel mensen wisten me daar te vinden, ook bedrijven uit Rotterdam, Dordrecht, Eindhoven, Antwerpen, Willebroek, … En dat allemaal via mond-tot-mond reclame.”
3 ton oude metalen
“Ik werd een keer gebeld door iemand die zei dat hij 3 ton oude metalen had. Daar zijn we met de grote camion naar toe gegaan. Uiteindelijk bleken het om 3 tonnetjes met oud ijzer te gaan, nog net geen 100 kilo.”
Optimale recyclage
“Samen met mijn goede vriend Dirk Haverhals kocht ik een granulaat machine, om elektro kabel proper te maken. We hadden die machine op een beurs operationeel gezien en waren meteen verkocht. Het was een flinke investering, maar door hard werken hebben we de kosten eruit gehaald. Zo kunnen we zelf het plastic van het koper scheiden voor optimale recyclage.”
Nu samen met zoon Yoni in de zaak
“De omgang met mensen is erg leuk en het blijft altijd een verrassing wat voor voorwerpen binnenkomen. Een jaar geleden had ik de kans om de zaak te verkopen. Ik heb toen mijn zoon Yoni gevraagd hoe hij er over dacht en die zei dat hij wel in de zaak wilde komen. De samenwerking verloopt goed en het bedrijf is nu een bvba geworden. Ik ben er trots op dat meer en meer klanten me weten te vinden en dat de zaak steeds groter wordt. Op mijn 18de was het al mijn droom om dit vak uit te oefenen en ik ben er dan ook trots op dat ik het zover heb gebracht, eerst alleen en nu met mijn zoon Yoni.”
Speciaal speelgoed
“De keus was voor mij niet moeilijk om in de zaak te komen,” zegt Yoni (24), “Ik heb het heel mijn leven gezien. Als kind ging ik helpen met koperen kabels strippen en oud ijzer ophalen. Ik vond het altijd heel leuk om bij de mensen te komen en het speciale speelgoed dat ze wegdeden. Bijvoorbeeld een Go kart. Mijn vader zette daar het motortje van een grasmaaier op en daar reed ik dan de tuin meer rond. Zelfs een keer een zitgrasmaaier waar ik mee rondreed.”
Vliegtuigtechnieker
Yoni vertelt verder: “In mijn pubertijd groeide ik er uit: ik wist niet goed wat ik wilde. Ik ging in Nederland naar school en leerde er voor vliegtuigtechnieker bij Fokker. Toen ik mijn diploma had, ben ik in Essen bij ACD gaan werken als technieker en werkte op veel plaatsen. Na 5 jaar vroeg mijn vader: ‘Hoe zie jij de toekomst?’ en vroeg me om bij hem in de zaak te komen werken.”
Geen moment spijt
“Ik heb heel even getwijfeld, omdat je van tevoren niet weet hoe het is om echt met je vader samen te werken. Maar dat viel superhard mee. Ik werk hier nu een jaar en heb er geen moment spijt van gehad. Ik vind de afwisseling erg leuk en het contact met de mensen. Omdat ik metaaltechnieker ben geweest, weet ik veel van metalen. Ik zie al van ver wat het is, wat de zaken soepeler doet verlopen en dat maakt mijn job nog leuker. Mijn vader kan dat natuurlijk ook met zijn jarenlange ervaring. Het blijft ook leuk om speciale dingen te vinden.”
Debacker & Zn.
“Alleen de dagen met slecht weer maken het af en toe wat moeilijk, omdat ons werk voornamelijk buiten is. Sinds ik in de zaak ben heb ik de facebookpagina Recyclage Debacker en Zn geopend en de website laten moderniseren. Het bedrijf heet nu ook officieel Debacker & Zn. Ik vind het fijn om met mijn vader te werken en ben er trots op om later het stokje van hem over te nemen!”
LW
Meer lezen: Opening van Recyclage Debacker in Nieuwmoer