In de gangen van de regering

‘Zeg Jos, kunt gij is efkes komen?’
‘Als ik tijd heb meneer de Minister.’
‘Hebt ge veel te doen?’
‘Moh… Ik moet een verslagske maken betreffende de beslissingen van het zomerakkoord.’
‘Was dat?’
‘Op papier zetten van wat jullie besproken hebt op het parlement.’
‘Daar wordt toch niets serieus besproken?’
‘Ja, zeg… jullie gaan de belastingen van de grote bedrijven toch verlagen?’
‘Maar ja, de kleine zelfstandigen moeten dan wel 5% extra gaan betalen. Ook voor elke Euro op het verschil tussen hun aangegeven loon en een loon van 36.000 Euro hé.’
‘Dus iemand die 20.000 Euro verdient moet dan buiten de belastingen op die inkomsten, ook nog eens 5% op 16.000 Euro belastingen betalen wat 800,00 Euro is. Eigenlijk op inkomsten die hij niet heeft gehad?’
‘Ja, slim hé!’
‘Ja, dat verwacht ge niet van een regering. Meestal zijn die bezig om mensen uit betere partijen te nekken of te verplichten tot ontslag, omdat ze hun job te goed doen.’
‘Ja zeg, af en toe mag het al is plezant zijn toch?’
‘Dat is waar, meneer de Minister, dat is waar.’
‘En de pot met honing moet vol blijven. Als ge de stroomkost naar beneden doet, dan verhoog je de gasprijs… Als ge belastingen voor grote bedrijven verlaagt om die in uw land te houden…’
‘Pakt ge de kleine zelfstandige bij zijn flosch?’
‘Ja… we moeten zien dat we zelf niets tekort komen toch?’
‘Waar, meneer de Minister, meer dan waar!’

Martine de Weerdt

60