Zomaar eens wat wandelen met de hond en dan toch zonder veel training de Dodentocht van Bornem kunnen lopen. Voor Martin Ryssens (62)was het geen probleem.
Dodentocht
“In 1992 heb ik de Dodentocht geprobeerd te doen met een kameraad. Na 72 kilometer ben ik gestopt. Ik zag een camionet met een bezem er op en vroeg aan de mannen waarvoor dat was. Ze vertelden me dat dat was voor de mensen die ermee stopten, die konden dan meerijden. Dat heb ik toen gedaan, want mijn maat was er na 32 kilometer mee ophouden en verder kende ik niemand meer om me heen. Ik doe niks tegen mijn goesting en besloot er dus mee op te houden. Daar heb ik nog altijd spijt van.”
St. Jansstappers
“Het jaar daar op kwam ik tot 80 kilometer, toen ben ik flauwgevallen omdat ik niks gegeten had. Daarna heb ik de tocht nog 16x gedaan én uitgelopen. De eerste keer dat ik de tocht had uitgelopen dacht ik: ‘Is dit nu alles?’ Daarna heb ik me aangesloten bij de St. Jansstappers. Iemand die ik kende wandelde daarbij. Ik ben altijd bij verenigingen geweest, dus dat leek me wel wat. Ik heb me toen ook aangesloten bij de vrijwilligers om mee te helpen bij evenementen. Dan moest je de zaal gereedmaken, tappen,… een manusje van alles eigenlijk. De wandelingen die werden uitgezet waren tussen de 5 en de 30 kilometer en ik deed altijd mee aan de 30 kilometer.”
Woensdag, wandeldag
“Iedere woensdag maken we een wandeling van 8 tot 10 kilometer in deze regio, of het nu slecht of goed weer is, winter of zomer. Het gebeurt 4 keer, soms 5 keer per jaar dat er 5 woensdagen in de maand zitten. Op die woensdagen wandelen we 25 kilometer. Als je wilt wandelen, kun je dat natuurlijk ook individueel doen. Er komen ook veel mensen van Essen bij ons wandelen die geen lid zijn. Dat is niet verplicht.”
Op 2 na grootste wandelclub provincie Antwerpen
“In 2001 ben ik bij het bestuur gegaan en in 2011 werd ik penningmeester. Toen ik in 1995 bij de club kwam, was ik het 80ste lid. Nu hebben we bijna 500 leden en zijn daarmee de 2de grootste wandelclub in de provincie Antwerpen. De opkomst van onze club bij evenementen is altijd erg groot, want we zijn een actieve club. We zijn ook een familiale club, waarvan de leden bij tochten elders veel met elkaar optrekken. Ons oudste lid is 89 en de jongste 12. Een van de oprichters, Hubert Speek, is nog steeds bij de club en wordt dit jaar 73.”
Van Brussel naar Geraardsbergen
“Nu ben ik aan het oefenen voor een tocht van 50 kilometer op 31 maart. Die gaat van Brussel via het Pajottenland naar Geraardsbergen in de Vlaamse Ardennen. Daar staat het oudste Manneke Pis van België en werd in 1459 gemaakt. De bekendste staat natuurlijk in Brussel en in totaal zijn er over België 5 verspreid. Aansluitend zijn op 1 april de ‘Den Ouwen Uil Tochten’, met diverse afstanden. Maar omdat ik in de organisatie zit, kan ik die niet meelopen.”
“Wandelen is ontspannend, het onderlinge contact leuk. Je ontmoet allerlei mensen, want ik wandel met iedereen. Bij tochten elders in België praat ik ook graag met mensen uit die streek. Omdat ik in het bestuur zit, kennen veel mensen me en die kom ik op allerlei wandelplekken tegen.”
Foto’s: St. Jansstappers en LW
LW
Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.